โซลเมทชะงักไปกับคำตอบของเขา แต่สุดท้ายแล้วเธอก็ยิ้มรับและยกมือปาดน้ำตาบนใบหน้าของตัวเองไปพลาง ๆ
"ดีจังเลยนะคะ ที่อย่างน้อยโซลก็ได้เป็นหนึ่งในผู้หญิงที่โชคดีคนนั้น" เด็กสาวพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม
แม้ว่าภายในใจของเธอสับสนมากเหลือเกินว่าตอนนี้ เธอกำลังมีความสุข หรือเศร้าอยู่กันแน่
"คิดแบบนั้นจริง ๆ เหรอ?" เฟรนด์ชิปถามกลับไปด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย
"…ค่ะ.." คนตัวเล็กพยักหน้ารับอย่างฝืนยิ้ม เฟรนด์ชิปโยนผ้าเช็ดตัวผืนใหม่ให้เธอเอาไว้คุมกาย เพราะภายในห้องน้ำบนเครื่องก็เปิดแอร์เย็นอยู่เหมือนกัน
ร่างสูงพันผ้าเช็ดตัวของเขาแบบหลวม ๆ ก่อนจะเดินตรงไปยืนส่องกระจกและลูบใบหน้าของตัวเองดูเล็กน้อย หนวดเส้นเล็ก ๆ เริ่มยาวขึ้นมาเล็กน้อยซึ่งมันขัดหูขัดตาเขามากจริง ๆ เลย
ร่างสูงเริ่มทาครีมโกนหนวดเคราบนใบหน้าของเขาทันที เพราะสำหรับเฟรนด์ชิปแล้วทำอะไรก็ต้องเนี้ยบอยู่ตลอดเวลาจริง ๆ เขาเปิดใบมีดใหม่และค่อย ๆ โกนหนวด
