EP.51 ค่าตัว
(โซลเมทคุยโทรศัพท์กับพ่อของเธอ)
"คุณพ่อขา...ตอนนี้โซลถึงลอนดอนแล้วนะคะ" เด็กสาวรีบยืมโทรศัพท์ของเฟรนด์ชิปติดต่อกลับไปที่พ่อของเธอทันที
(ตามพี่เขาไปจนได้สินะ) ปลายสายตอบกลับด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย เพราะก่อนที่ท่านจะช่วยเรื่องการทำวีซ่า
"แต่พ่ออนุญาตโซลแล้วนะคะ..อย่าบ่นลูกเลยน๊า" โซลเมทพูดต่อด้วยน้ำเสียงอ้อน ๆ
(…..) ฝั่งของฟีรุสก็เงียบไปสักพักใหญ่
"คือพ่อขา..โซลตั้งใจว่าจะสมัครเรียนต่อที่อังกฤษนะคะ"
"แล้ว...หลังเรียนจบโซลก็ตั้งใจจะเข้าไปช่วยพ่อบริหารธุรกิจของเรานะคะ..พ่อคิดว่าดีไหมคะ?" โซลเมทพยายามหาข้ออ้างสารพัดเพื่อที่เธอจะได้อยู่ต่อที่อังกฤษกับเฟรนด์ชิปให้ได้
(จริง ๆ แล้วมหาลัยอินเตอร์ที่ไทยก็เรียนหลักสูตรเดียวกันไม่ใช่เหรอลูก อีกอย่างตอนนี้สถานการณ์ทางการเงินบ้านเราก็ไม่ค่อยจะอู้ฟู่เหมือนแต่ก่อน พ่อคงไม่สามารถจ่ายค่าเทอมและกินใช้ที่อังกฤษให้ลูกได้เหมือนที่ไทยแน่ ๆ) ฟีร
