“หมอต่อจะหื่นไปไหนคะ”
“ก็หมอต่อเห็นหลังมานิดาแล้วหมอต่อขึ้น ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว คืนนี้ไม่ได้นอนด้วยกันให้หมอต่อตรวจมานิดาตอนนี้เถอะนะ หมอต่อขอแค่ครั้งเดียวพอ ไม่ให้เครื่องมือแพทย์ส่วนตัวของหมอมันแห้งแล้งน่ะ” พูดจบก็ฉุดดึงคนตัวเล็กให้ลุกขึ้น
“ไม่นะหมอต่อ มานิดาไม่ทำอะไรบ้าๆ แบบนั้นแน่”
“บ้าที่ไหน หมอต่อต้องการ และมานิดาก็ปฏิเสธไม่ได้ด้วย”
ว้าย!
แล้วก็ต้องร้องตกใจเมื่อถูกช้อนอุ้มขึ้นด้วยความกลัวและตกใจ เธอตวัดมือเกี่ยวลำคอหนาไว้ และก็ต้องดิ้นเมื่อเขาพาเดินไปยังห้องน้ำ คิดว่าเขาแค่พูดเล่น ที่ไหนได้เขาจะทำจริงๆ
“หมอต่อ...หมอต่อปล่อยมานิดาเดี๋ยวนี้นะ เดี๋ยวแม่ตื่น”
“แม่มานิดาคงไม่ใจร้ายกับหมอขนาดนั้นหรอก อีกอย่างห้องน้ำนี้เก็บเสียง ปิดประตูแล้วทุกอย่างก็เงียบสนิท” เขาบอกเธอ
“เก็บเสียง ไม่จริง วันก่อนมานิดาลืมหยิบทิชชูเข้ามาด้วย มานิดาร้องบอกพี่พยาบาลให้ช่วยหยิบให้ พี่เขายังได้ยินเลย
