เพล้งง!!!
ชัชวาลเขวี้ยงมือถือทิ้งจนแตกเป็นเสี่ยง ให้มันพังๆไปเถอะจะได้เลิกโทรตามเธอให้วุ่นวาย
“นี่คุณทำบ้าอะไรคะชัช!”
วิสุณีย์ตื่นขึ้นมาเห็นเข้าพอดี
“นี่คุณเมาถึงขั้นทำร้ายข้าวของขนาดนี้เลยหรือคะ ..อย่าบอกนะว่ายังไม่ได้นอนเลยน่ะ ดูสิกลิ่นเหล้าเหม็นหึ่งเชียว”
เธอซักไซ้ ดึงแขนสามีมาเขย่า
“หยุดเซ้าซี้ได้แล้ว ผมง่วง” ชัชวาลสะบัดมือออกเดินดุ่มๆเข้าห้องน้ำไป ทิ้งให้เธอยืนกำหมัดแน่นเพื่อสะกดกลั้นอารมณ์ไม่ให้เดือดกันทั้งคู่
“เป็นบ้าอะไร”
............................
“ว้า ตัวร้อนจี๋เลย สงสัยคงไม่ถูกกับอากาศหนาวสินะคะ”
วิสุณีย์ใช้น้ำเย็นเข้าลูบ ยื่นมือแตะหน้าผากสามี
“ณีย์เมื่อกี้ผม .. ขอโทษจริงๆ”
“ไม่เป็นไรค่ะ คุณอาจจะเครียดเรื่องงานในไร่ ณีย์เข้าใจ งั้นก็นอนพักเถอะค่ะ ณีย์ออกไปเที่ยวกับเพื่อนก็ได้ ”
มือเรียวนิ่มคลอเคลียแก้มสามีที่นอนซมบนเตียงสวีทใจกลางกรุงปารีส เธอผู้สนใจแต่เรื่องดูแลต
