“กวินครับ ต้องขอโทษจริงๆ ที่ผมมากะทันหันไม่ได้นัดล่วงหน้าแบบนี้ เพราะทางไซน์งานกำลังมีปัญหา ผมจึงต้องรีบเอาแบบแปลนรีสอร์ทที่ภูเก็ตที่คณได้ว่าจ้างให้ทางบริษัทของผมรับเหมามาให้คุณดูก่อนด้วยตัวเอง...” คาร์ลหลอกตาไปมาก่อนจะค่อยๆ นึกย้อนไปถึงคำพูดของชายหนุ่มตรงหน้าช้าๆ
“ผมจำไม่ได้จริงๆ ว่าได้ไปว่าจ้างทางบริษัทของคุณให้มารับหน้าที่ออกแบบรีสอร์ทใหม่ของผมตั้งแต่เมื่อไหร่กัน”
“จริงสิครับ ผมลืมบอกไป...ผมมาหาคุณในวันนี้แทนคุณพ่อของผม อนุวัฒน์ เกษมราชณ์ คุณพอจะคุ้นกับชื่อนี้บ้างรึเปล่าครับ”
“คุณคือลูกชายของคุณอนุวัฒน์อย่างงั้นเหรอครับ”
“ใช่ครับ และตอนนี้พ่อก็มอบหมายหน้าที่ดูแลการก่อสร้างรีสอร์ทของคุณให้กับผมเป็นที่เรียบร้อยแล้ว หากคุณต้องการอะไรเพิ่มเติมก็สามารถคุยผ่านผมได้โดยตรงเลยนะครับ ยินดีอีกครั้งที่ได้ร่วมงานกับมหาเศรษฐีหนุ่มหมื่นล้านที่ใครๆ ต่างก็อิจฉาและพูดถึง...”
คาร์ลเหลือบมองคู่สนทนาอ
