“ผมจะพาคุณไปฝากงานที่บริษัทของผมในตำแหน่งเลขาส่วนตัวของผมเอง คุณจะได้มีรายได้เสริมแถมยังได้อยู่ในสายตาของผมตลอดเวลาด้วย”
คาร์ลพูดขึ้นทำลายความเงียบที่กำลังอัดแน่นทะยานไปทั่วห้อง นับตั้งแต่กลับมาจากห้างสรรพสินค้านี่ก็ล่วงเลยมาหลายชั่วโมงแล้วที่ชญาวีร์เอาแต่ทำท่าทีเฉยเมินใส่ หล่อนไม่มองหน้า ไม่แม้แต่จะเงยขึ้นมาจากนิตยสารงี่เง่าในมือเพื่อสนใจชายหนุ่มที่กำลังร้อนรุ่มเป็นไฟตรงหน้าเลยสักนิด
จนเมื่อคำสั่งนั้นของคาร์ลสิ้นสุดลง ได้ผลชะงักที่มันจะทำให้ดวงตากลมโตสีน้ำตาลของหล่อนค่อยๆ เงยขึ้นจากนิตยสารตรงหน้าได้บ้าง
“ค่ะ”
แต่เพียงคำตอบสั้นๆ เท่านั้นเธอก็กลับไปสนใจมันต่อและไม่มีทีท่าว่าจะเงยหน้าขึ้นอีกถามอะไรให้มากความอีกเลย
“คุณจะเอายังไงกับผมกันแน่น้ำหวาน ไหนลองบอกสิ่งที่กำลังอยู่ในใจของคุณออกมาสิ!!”คาร์ลตวาดเสียงแข็งอย่างอดไม่ได้พร้อมกับตรงดิ่งเข้าไปกระชากนิตยสารในมือหล่อนให้พ้นทางก่อนจะปาไปอีก
