ฉันนั่งดื่มเงียบๆอย่างไม่คิดจะสนใจใคร รวมถึงบรรยากาศภายในร้านด้วย ตอนแรกตั้งใจว่าจะมาดื่มด่ำบรรยากาศ เพื่อคลายเครียดสักหน่อย แต่เหมือนฉันจะคิดผิด ฉันกลายเป็นจุดสนใจ จนบรรยายมันไม่ผ่อนคลายสำหรับฉัน ฉันเลยต้องเงียบและไม่สนใจใครเลย กลัวตัวเองจะตกอยู่ในสถานการณ์สุ่มเสี่ยงอีก
“มาคนเดียวเหรอครับ?”
เป็นบาร์เทนเดอร์ที่ถามทำลายความเงียบของฉัน ฉันเงยหน้ามองก่อนจะพยักหน้าขึ้นลงเบาๆ เขาไม่ถามอะไรต่อ หันไปทำงานของเขา จากนั้นไม่นานเขาก็เลื่อนแก้วคอกเทลแบบใหม่มาให้
“ฉันไม่ได้สั่งนะคะ”
“แถม”
เขาพูดเพียงแค่นั้นก่อนจะกลับไปทำงาน ฉันพยายามที่จะไม่สนใจคอกเทลแก้วนั้น แต่ก็แอบมองมันบ่อยๆ
เพราะสีสันที่สวยงามของมัน ทำให้ฉันค่อยๆเลื่อนมันมาลิ้มลอง รสชาติของคอกเทลที่ดื่มอยู่ ต่างจากคอกเทลแก้วเมื่อครู่ แต่ก็อร่อยดี และน่าจะมีแอลกอฮอล์ไม่มาก
ฉันนั่งดื่มต่อไปอีกสักพัก ดื่มคอกเทลไปทั้งหมดสี่แก้ว พอเริ่มจะดื่
