PSYCHO ROMANCE+
12
ฉันขับรถมาถึงบ้านของตัวเองก็อุ่นใจขึ้นมาทันทีที่เห็นรถของพี่นับแสนจอดอยู่ ฉันก้าวลงจากรถและเดินตรงเข้าไปในบ้านเพื่อไปที่ห้องรับแขกซึ่งก็เห็นพี่นับแสนกำลังคุยกับพ่อของฉันอย่างสนุก
“สวัสดีค่ะพ่อ”
“มาแล้วเหรอลูก นับแสนเขาแวะเอารังนกมาฝากพ่อ ลูกบอกพี่เขาเหรอว่าพ่อไม่สบาย”
“ใช่ค่ะ พี่นับแสนน่ารักแบบนี้เสมอล่ะ” พี่นับแสนยิ้มให้กับฉันที่นั่งลงกอดแขนเขาและเกยคางอยู่บนไหล่ ฝ่ามืออุ่นยีผมฉันเล่นจนพ่อมองอย่างยิ้มๆ
“พ่อมองแบบนี้ทำไม?”
“เปล่า พ่อก็มองบัวที่ยิ้มทุกครั้งเวลาอยู่กับนับแสนน่ะสิ”
“ปกติอยู่เมืองนอกบัวเขาชอบทำหน้าตายตลอดเวลาครับคุณลุง ต่อพอเวลาอยู่กับผมก็อ้อนเป็นแมวตลอด”
“งือพี่นับแสน พูดแบบนี้บัวก็เสียหน้ากับพ่อแย่สิคะ!” ฉันทำหน้าบูดใส่พี่นับแสนก่อนที่แขกไม่ได้รับเชิญ ไม่สิ ต้องบอกว่าเป็นแขกของพ่อเดินเข้ามาในห้องด้วยสีหน้าไม่พอใจ ถึงแม้เขาจะรู้แล้วว่าพี่นับแสนไม่ใ
