วายุนั่งมองเด็กดื้อเล่นร้องกับเพื่อนต่อไปอีกประมาณหนึ่งชั่วโมงเห็นจะได้ แล้วในที่สุดเขาก็เห็นกลุ่มนักศึกษาเริ่มทยอยเก็บของเพื่อที่จะขึ้นไปพักผ่อน มุมปากกระตุกพอใจที่ในที่สุดก็ถึงคิวเขาเสียที มือหนายกกระป๋องเบียร์ที่เขาให้พนักงานจัดหามาให้ขณะที่นั่งรอเวลา กระดกดื่มน้ำเมาที่มีอยู่เกือบครึ่งรวดเดียวจนหมด ก่อนจะลุกขึ้นเพื่อที่จะหลบไปหลังแนวพุ่มไม้ประดับตอนที่กลุ่มนักศึกษาทยอยเดินขึ้นมาจากชายหาด ส่วนเควินเพื่อนรักประคองเด็กของมันเดินไปยังทางเข้าอีกทาง มันคงจะไปสั่งสอนเด็กของมันแน่ ๆ
"สนุกชะมัดเลยเนอะว่าไหม?"
วายุได้ยินเสียงเด็กเกเรคุยกับเพื่อนของเธอตอนที่เดินผ่านจุดที่เขาอยู่ เสียงของเธอร่าเริงผิดไปจากเดิม เดาว่าแอลกอฮอล์คงทำงานของมันจึงทำให้เด็กเกเรอดีนาลีนสูบฉีดมากกว่าปกติ
"ใช่ ๆ อย่างมันเลย ปิดเทอมหน้ามากันอีกไหม?"
หนุ่มหน้ามนที่วายุเห็นแป้งร่ำใกล้ชิดกว่าคนอื่นตอบโต้พร้อมกับความร่าเริ
