นึกเสียว่าเอาผู้ร้ายทำผัวเพื่อชาติ (100%)
966 คำ
“หิวก็บอกผู้คุมสิ ไม่ใช่แหกห้องขังแบบนี้” ช่อมาลีตำหนิเสียงดุดัน ก่อนจะสะดุ้งเฮือกเมื่ออีกฝ่ายจงใจยื่นใบหน้าเข้ามาใกล้ ชิดเสียจนลมหายใจผ่าวระอุราดรดผิวบอบบาง
“ก็ผมหิวเมีย อยากกินนมเมีย ถ้าผมบอกผู้คุมเขาก็รู้หมดสิจ๊ะ ว่าเราเป็นผัวเมียกัน” ชายหนุ่มเชยคางมนขึ้นมาสบประสานกับสายตาหิวกระหายปนเว้าวอน แล้วเอ่ยวาจาโจ๋งครึ่ม
“ฉันไม่ใช่เมียนาย” ผู้หมวดสาวค้านเสียงแข็ง ทว่าพวงแก้มนวลกลับซับไปด้วยรอยเลือดฝาด ทำเอาคนมองอดใจไม่ไหวฉกจมูกคมสันลงมาเก็บกลิ่นหอมยวนใจ
ฟอด!!!
จากนั้นเขาก็ทำเสียงดุ
“ไหนพูดอีกทีซิ”
“ฉันไม่ใช่เมียนาย ได้ยินไหมไอ้เด็กบ้า!” แม่สาวแสบยืนกรานอย่างหนักแน่น เรียกเสียงคำรามฮึ่มฮั่มกลั้วลำคอหนา ก่อนที่เขาจะก้มลงมากระซิบเสียงกระด้างเจือดุดัน
“งั้นผมคงต้องตอกย้ำความเป็นผัวให้คุณจนโรงพักสะเทือนแล้วล่ะยาหยี คุณจะได้รู้ว่าผัวเด็กคนนี้ก็มีหัวใจ ไม่ใช่ฟันแล้วจะมาทิ้งขว้างกันง่ายๆ”
“อย่านะ อื้อ...” ช่อมาลีประท้วงได้เพียงเท่านั้นก็ถูกเด็กที่ตัวสูงกว่าประกบปากอวบอิ่ม ดวงตากลมโตเบิกโพลงในวินาทีที่เขากระชากบั้นเอวเข้าแนบชิดสนิทเนื้อ
แล้วพ่อเจ้าประคุณก็ก้มหน้าก้มตาจูบเอาๆ ประหนึ่งอดอยากปากแห้งมาแรมปี คราแรกนั้นเธอต่อต้านอย่างเอาเป็นเอาตาย ก่อนจะเริ่มอ่อนระทวยเพราะมวลความวาบหวิวที่จู่โจมไม่หยุดหย่อน และนั่นก็เป็นการเปิดโอกาสให้อีกฝ่ายชำแรกเรียวลิ้นสากระคายทว่ามากพิษสงเข้าสู่กระพุ้งแก้มอิ่มอุ่น จากนั้นเธอก็หูอื้อตาลายกับจูบแบบพายุบุแคม ก่อนที่ชายหนุ่มจะถอนปากออกมาอย่างอ้อยอิ่ง แล้วกระซิบเสียงพร่ากระเส่า
“คิดถึงที่สุดเลยทูนหัวจ๋า ไม่ได้ฟัดกับคุณชนิดเตียงพังมาสามวันผมจะคลั่งเสียให้ได้” หนุ่มผู้หิวโซลนลานดันแผ่นหลังบอบบางไปชิดผนังห้องสีครีม แล้วก้มลงผวาตะโบมจูบอีกฝ่ายอย่างดุดันปนดิบเถื่อน ก่อนจะรวบมือเธอขึ้นเหนือศีรษะเมื่อแม่สาวขาโหดต่อต้านด้วยการระดมกำปั้นซัดเข้าที่ลาดไหล่กว้าง
“อย่าทำอะไรฉันที่นี่นะ…อ๊ะ!...” ตำรวจสาวกระซิบเสียงเข้ม ก่อนจะหลุดเสียงครางน่าละอายออกมาเมื่อพ่อตัวร้ายตะปบฝ่ามือใหญ่เข้าที่อกอวบ แล้วขยำหนักๆ อย่างมันเขี้ยว
“คุณห้ามผมไม่ได้หรอกเมียจ๋า ต่อให้ฟ้าถล่มดินทลายก็หยุดความกระหายอยากที่ผมมีต่อคุณไม่ได้” คนหิวเมียเอ่ยอย่างมุ่งมาดแกมอวดดี แล้วตั้งท่าจะกระชากอาภรณ์ของเธอออก
“ถ้านายกล้าทำอะไรฉันที่นี่ ฉันจะไม่ให้อภัยนายไปชั่วชีวิต” เธอประกาศกร้าวด้วยน้ำเสียงแข็งกระด้าง แววตาแน่วแน่จริงจังจนเขาต้องทำท่าฮึดฮัด ที่สุดก็ยอมละมือออกจากกระดุมเสื้อของเธอ หากแต่ยังไม่วายยื่นข้อเสนอสุดโอหัง
“ถ้าไม่อยากให้ผมทำอะไรที่นี่ คุณก็ต้องไปกับผม”
“ไปไหน” หญิงสาวสวนกลับด้วยท่าทีไม่ไว้ใจอีกฝ่าย เพราะสังหรณ์ว่าเธอกำลังจะพลาดท่าเสียทีให้ไอ้เด็กหัวหมอสุดหื่นที่ยืนค้ำหัวอยู่ยังไงก็ไม่รู้
“ไปรังรักของเรา”
“รังรัก?”
“ก็กระท่อมกลางป่าของเราไงจ๊ะ”
“ไม่ไปโว้ย!” คราวนี้ผู้หมวดสาวถึงกับตาเหลือก สรุปแล้วใครที่มันเป็นผู้ร้ายและใครเป็นตำรวจกันแน่วะ ไอ้เด็กบ้านี่ถึงได้มาเรียกร้องเอากับเธออย่างวางอำนาจแบบนี้
“ถ้าคุณไม่ไป ผมก็จะต่อจากเมื่อกี้ให้เสร็จ และ ‘เสร็จ’ แบบจัดหนักจนโรงพักสะเทือนด้วย” เขาไม่ได้แค่ขู่ แต่ตั้งท่าจะกระโจนเข้าหาอย่างบ้าคลั่ง จนช่อมาลีต้องถอยกรูดพร้อมแหวลั่น
“ไอ้เด็กบ้า! ฉันจะไปกับนายได้ยังไง นายเป็นผู้ร้ายนะโว้ย!”
“ทำไมจะไปไม่ได้ ก็ผมจะแหกคุก โดยเอาคุณเป็นตัวประกันไงล่ะ” เขาเฉลยหน้าตาย ตบท้ายด้วยการยักคิ้วอย่างเจ้าเล่ห์จนเธออยากจะอาละวาดให้ลั่น
โอ๊ย…นี่มันเป็นวิธีแหกคุกบ้าบอคอแตกอะไรกันวะ แต่ที่มันบ้าไปกว่านั้นก็คือเธอต้องหยุดยั้งการกระทำบ้าๆ ของอีกฝ่าย แต่ทำไม่ได้เลย เพราะการหยุดยั้งไม่ให้อีกฝ่ายแหกคุกมันคือเธอต้องเอาร่างกายสังเวยไอ้เด็กหื่นนี่บนโรงพัก โดยที่ห้องรับแขกไม่สามารถเก็บเสียงได้เลยสักนิด ซึ่งหากมีใครมาเห็นหรือได้ยินเธอถูกไล่ออกแน่ ครั้นคิดได้ดังนั้นคนที่รักในอาชีพผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ยิ่งกว่าอะไรดีก็ต้องทำใจยอมรับกับข้อเสนอบ้าๆ เอาวะยอมไปก่อน ถ้ามีโอกาสเธอไม่พลาดจับอีกฝ่ายมารับโทษที่ได้ก่อไว้แน่
“สาบานว่าฉันจะลากคอนายกลับมาเข้าคุกให้จงได้” แม่สาวขาโหดที่ถูกเด็กไล่ต้อนให้จนมุมเค้นเสียงลอดไรฟันด้วยความคั่งแค้นและคับข้องใจสุดฤทธิ์
“เอาเลยจ้ะเมียจ๋า ถ้าคุณมีปัญญาลุกจากเตียงไหว”
เขาลอยหน้าท้าทายแกมยั่วเย้า พลางชิงปืนที่เหน็บอยู่ตรงเอวผู้หมวดสาว ก่อนจะเอาปืนจี้ร่างเพรียวระหงไปขึ้นรถของเธอ แล้วบังคับให้เธอขับรถมุ่งหน้าไปยังรังรักของทั้งคู่
- ผู้เขียน
