นึกเสียว่าเอาผู้ร้ายทำผัวเพื่อชาติ (50%)
1430 คำ
“อูยยย…ซี้ดดด…อ๊า…”
“คุณพร้อมสำหรับผมแล้วทูนหัว” เขากระซิบเสียงแหบลึกเต็มไปด้วยความรุ่มร้อน หลังจากผละห่างจากความหยาดเยิ้มแสนหวานอย่างอ้อยอิ่ง
วินาทีถัดมาพ่อหนุ่มคลั่งรักก็ผวาประกบจูบปากแลกลิ้นกับเมียสาวจอมพยศ บดเคล้าดูดดึงอย่างเร่งเร้าระคนล่อลวง จนเธอหลงเพริดไม่เป็นตัวของตัวเอง ก่อนจะยกขาเรียวเสลาข้างซ้ายมาพาดที่บ่า แล้วลนลานจับปลายป้านแดงก่ำเสียดสีร่องรักเปียกชื้นพรั่งพร้อม
“ได้โปรดเถอะ ฉันไม่ไหวแล้ว อูยยย….” แม่สาวห้าวเป้งวิงวอนอย่างขาดสติแบบสุดกู่ ขณะที่แอ่นสะโพกอวบอั๋นร่อนส่ายสะบัดเสียดสีท่อนลำแข็งขึง
“อยากให้ทำอะไรจ๊ะทูนหัว บอกผัวสิ” คนช่างแกล้งเอ่ยถามหน้าตาย พลางถูไถปลายยอดแดงก่ำมีน้ำซึมบดขยี้เกสรดอกรักกลางกายสาว ทำเอาเธอกัดฟันกรอด ทุบอกกว้างแรงๆ
“ไปตายซะ!”
“แน่ใจนะทูนหัว ว่าอยากให้ผมไป…” เขาแสร้งขู่ และทำท่าจะผละห่าง เรียกเสียงร้องวี้ดด้วยความขัดใจ พร้อมกันนั้นร่างเย้ายวนก็ผวากอดร่างทรงพลังไว้แน่นติ๊ก ขณะที่ปากละล่ำละลักเหนี่ยวรั้งอีกฝ่ายไว้
“มะ…ไม่ อย่าไปนะ อย่าไป”
“งั้นก็บอกมาสิจ๊ะ ว่าอยากให้ผัวเอา” คนเอาแต่ใจเร่งเร้ายิกๆ ด้วยถ้อยคำกักขฬะหยาบคาย
“ฉันอยากให้แกเอา ได้ยินไหมไอ้ผัวบ้า!” เธอหลับหูหลับตาตวาดแว้ดอย่างเหลืออด เรียกเสียงหัวเราะกลั้วลำคอหนาด้วยความมันเขี้ยว ผู้หญิงอะไรฮาร์ดคอร์ได้น่าฟัดชะมัด
“น่ารักแบบนี้ผัวจะเอาให้ท้องเลยทูนหัวจ๋า” พ่อเจ้าประคุณกระซิบชิดเรียวปากสีกุหลาบที่ถูกเจ้าตัวเม้มไว้แน่น ก่อนจะค่อยๆ ไล้เลียระคนหลอกล่อ สลับบดเคล้ากระตุ้นเร้าให้เธอคลายอาการแข็งขืนต่อต้าน ขณะที่มือกระด้างเคลื่อนไปฟอนเฟ้นเคล้นคลึงเต้าทรวงสล้างอย่างหน่วงหนัก จากนั้นก็ทำให้แม่สาวจอมพยศครวญครางพร้อมดิ้นพล่านอยู่ใต้ร่างทรงพลังครั้งแล้วครั้งเล่า จนหมดแรงไปด้วยกัน
คนที่ผล็อยหลับด้วยความสุขสมระคนเหนื่อยล้าตอนเกือบรุ่งสาง ในเวลาไล่เลี่ยกับเมียตัวแสบ รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในช่วงสายๆ ของวันใหม่ ตั้งใจจะควานมือไปคว้าร่างหอมกรุ่นน่าลุ่มหลงที่เขาตักตวงความหวานล้ำมาตลอดทั้งคืน มือเขากลับถูกพันธนาการ ครั้นก้มลงไปพบว่าข้อมือแกร่งทั้งสองข้างถูกคล้องด้วยกุญแจมือชายหนุ่มก็หลุดสบถออกมา ดีที่เธอจับเขาใส่เสื้อผ้าให้ซะก่อน ไม่งั้นคงได้ขายหน้าแน่
จากนั้นคนที่ถูกรวบตัวทีเผลอก็กลอกตาขึ้นฟ้า สูดลมหายใจแรงๆ อย่างระงับอารมณ์ ก่อนจะส่งเสียงไปเรียกร้องความสนใจจากแม่ตัวดี
“เฮ้! คุณเป็นโรคจิตหรือไงทูนหัว เมื่อคืนเอากันมันหยด แต่พอตื่นขึ้นมาดันจับผัวใส่กุญแจมือซะงั้น หรือว่าอยากเล่นบทผู้ร้ายกับตำรวจจ๊ะ ผัวจะได้จัดให้”
“ฉันไม่ได้เป็นโรคจิต แต่ฉันจะลากคอนายไปเข้าคุก” แม่สาวขาโหดสวนกลับอย่างจริงจัง ท่าทางไม่ตื่นกลัวแถมยังออกแนวท้าทายของอีกฝ่ายทำให้เธอกัดฟันกรอด
“นี่คิดจะจับผัวจริงๆ เหรอแม่ตัวดี” คราวนี้เขาถามเสียงเข้ม สีหน้าดุกระด้าง นัยน์ตามืดดำกรุ่นไปด้วยโทสะ และไม่หลงเหลือร่องรอยขี้เล่นอีกต่อไป
“นายไม่ใช่ผัวฉัน…ลูคัสเข้ามาได้”
ท้ายประโยคช่อมาลีหันไปตะโกนเรียกคนที่รออยู่หน้าประตู วินาทีถัดมาอีกฝ่ายก็เดินเข้ามา โดยไม่มีลูกน้องตามมา เพราะลูคัสบอกตำรวจนายอื่นว่าช่อมาลีได้จับผู้ร้ายใส่กุญแจมือเรียบร้อยแล้ว
“เรียบร้อยแล้วเหรอแก”
“ใช่ เอาตัวไปได้เลย”
“ฉันว่าแกนั่นแหละคุมตัวเด็กแกออกมาโลด มา…เดินตามฉันมา” ลูคัสเอ่ยหน้าตาย และคำว่า ‘เด็กแก’ ก็ทำให้ตำรวจสาวขาโหดแยกเขี้ยวใส่เพื่อนซี้ ทว่าเขากลับทำเพียงยักไหล่ ก่อนจะเดินนวยนาดนำหน้าไป
“ผู้หญิงใจร้าย กล้าจับผัวตัวเองได้ลงคอ” ขณะที่ถูกคุมตัวไปขึ้นรถ ผู้ต้องหาก็ยื่นหน้ามากระซิบเสียงลอดไรฟันเป็นเชิงประณามกึ่งตัดพ้อต่อว่า ส่งผลให้ช่อมาลีหยุดกึก แล้วหันขวับมามองคนข้างกาย
“ฉันก็แค่ทำตามหน้าที่” ผู้หมวดสาวเอ่ยเสียงแข็งๆ แต่ไม่กล้าที่จะมองหน้าอีกฝ่ายเพราะนึกละอายใจ ท่าทางเย็นชาราวกับว่าเมื่อคืนทั้งคู่ไม่ได้ฟัดกันนัวทำให้ชายหนุ่มขบกรามแน่น
“หึ…รักชาติจนต้องเอาตัวเข้าแลก น่ายกย่องสิ้นดี” เสียงเย้ยหยันเอ่ยประชด บอกตรงๆ ว่าเขาแอบหวังว่าเธอจะรู้สึกกับเขาเหมือนที่เขารู้สึกกับเธอ แต่พอเธอมาจับใส่กุญแจมือเขาโคตรเสียความรู้สึก
“อย่ามาแดกดันฉันนะ เดี๋ยวแม่ก็ส่งไปลงนรกซะเลยนี่” ผู้หมวดสาวขาโหดทำเสียงขึ้นจมูกด้วยท่าทางเอาเรื่อง ก่อนจะแทบผงะ เมื่ออีกฝ่ายจงใจยื่นใบหน้าหล่อลากไส้มาหา ใกล้จนลมหายใจผ่าวระอุราดรดผิวแก้มนวลปลั่ง ทำเอาแม่สาวแสบทว่าไร้เดียงสาหัวใจเต้นไม่เป็นส่ำ
“ไม่ต้องมาขู่ คนอย่างผมไม่เคยกลัวเมีย เเละขอบอกว่าระวังตัวไว้ให้ดี เพราะถ้าผมหลุดไปได้ ผมจะจับคุณขึงพืดไม่ให้เห็นเดือนเห็นตะวัน โทษฐานที่คุณกล้าหักหลังผัวตัวเอง”
คนที่ไม่เด็กเหมือนอายุกัดฟันคาดโทษด้วยวาจาดิบเถื่อนทว่าชวนใจสะท้านชิดปากอิ่ม ชิดจนดูเผินๆ เหมือนทั้งคู่กำลังจะจูบกันอยู่รอมร่อ
“อุ๊ยตายว้ายกรี๊ด! นี่จะสิงร่างกันหรือไงยะ ไม่เอาไม่กิน ‘ของหลวง’ นะจ๊ะพ่อสุดหล่อ ไปจ้ะไปกับเจ้ดีกว่า” ลูคัสร้องวี้ดว้ายด้วยวาจาห่ามๆ ก่อนจะจงใจเดินมาแทรกกลางระหว่างคนทั้งคู่ จากนั้นก็ทำเป็นควงแขนผู้ร้าย เชิดหน้าใส่เพื่อนสาว แล้วลากชายหนุ่มก้าวขึ้นรถตำรวจ
ส่วนช่อมาลีก็ได้แต่ส่ายหน้าอย่างระอา นี่มันรู้ตัวหรือเปล่าวะว่าตัวเองเป็นตำรวจ เห็นผู้ชายหน้าตาดีหน่อยไม่ได้เป็นต้องออกลายทุกที แต่ก็รู้ดีว่าลูคัสจริงจังในเวลาที่ควรจริงจัง และเคร่งครัดในหน้าที่มากแค่ไหน เพราะเพียงขึ้นรถได้เท่านั้นแหละ เขาก็ออกคำสั่งเสียงเข้มให้ลูกน้องที่มีอาวุธในมือครบครันคุมตัวผู้ร้ายอย่างแน่นหนา เพราะรู้ดีว่าพ่อนักฆ่าหน้าอ่อนฉลาดเป็นกรด และเก่งที่จะหาทางหลบหนีการจับกุม
เวลาก่อนเที่ยงของวันรุ่งขึ้น ลูคัสก็เดินมาหาช่อมาลีที่โต๊ะทำงานด้วยท่าทางกระวนกระวาย หลังจากที่ผู้คุมห้องขังนักโทษมารายงานอะไรบางอย่าง
“ยัยช่อ” หลังจากลากเก้าอี้มานั่งใกล้ๆ เพื่อนสาว ลูคัสก็เอ่ยเรียกอีกฝ่ายเบาๆ ทำให้คนที่กำลังนั่งดูรายงานเกี่ยวกับคดีที่ตนรับผิดชอบอยู่ทำหน้ายุ่ง
“มีอะไรยะ ทำไมต้องกระซิบกระซาบด้วย”
“เด็กแกร้องหาแก”
“เด็กฉัน?” แม่สาวห้าวทวนคำพร้อมทำหน้าฉงน
“อือฮึ…ก็พ่อนักฆ่าหน้าอ่อนไงยะ”
“หมอนั่นไม่ใช่เด็กฉันโว้ย” เธอเถียงคอเป็นเอ็น
“เออ…ใม่ใช่เด็กแต่เป็นผัวก็ได้ย่ะ” น้ำคำที่หลุดออกมาจากปากอีกฝ่ายทำให้คนฟังหน้าแดงแจ๋อย่างช่วยไม่ได้ ก่อนจะรีบตะครุบปากเพื่อนตัวแสบ แล้วกระซิบปรามเสียงดุ
“หุบปากไปเลยนะนังลาล่า นังเพื่อนปากมอม”
“แหม…พูดความจริงเข้าหน่อยทำเป็นหน้าแดงเชียวนะ” คนโดนต่อว่ายังไม่วายล้อเลียนอย่างยิ้มๆ
“ถ้าแกจะมาพูดแค่นี้ก็ไปทำงานเลยนะ”
“ใครว่าล่ะ ฉันจะมาบอกแกว่าเด็กแกร้องหาแกจริงๆ ข้าวปลาก็ไม่ยอมกิน บอกว่าจะเจอแกให้ได้” ผู้หมวดหัวใจแหววบอกเล่าให้เพื่อนรับรู้ตามที่ผู้คุมมาแจ้งไปเมื่อสักครู่
“มันเป็นบ้าอะไรของมันวะ” แม่สาวขาโหดบ่นอุบพร้อมทำหน้าตึง
“เด็กมันคงอยากกินนมมั้งแก”
“ฉันไม่ใช่แม่มันนะโว้ย”
- ผู้เขียน
