ตอนสายของห้าวันถัดมา ช่อมาลีก็ถูกปลุกด้วยการตบสะโพกมนหนักๆ เธองัวเงียลุกขึ้นพร้อมบ่นงึมงำอย่างไม่สบอารมณ์ ก่อนจะโดนบังคับให้ไปทำอาหารเช้าแบบไม่เต็มใจ แต่จะทำอย่างไรได้นอกจากก้มหน้ารับคำสั่งของไอ้เด็กโอหัง เพราะหากไม่ทำอีกฝ่ายก็ขู่ว่าจะกินเธอแทนข้าว
“ทำอะไรกินจ๊ะ” ตัวร้ายเยี่ยมหน้าเข้ามาถามคนที่กำลังสาละวนทำอาหารอยู่หน้าเตาในห้องครัวเล็กๆ ที่อยู่ทางปีกซ้ายของกระท่อมกลางป่า ซึ่งไม่ใช่ที่เดียวกับที่เขาล่อเธอมาติดหลุมพรางเมื่อคราวก่อน มันอยู่คนละทางกับกระท่อมหลังนั้น จนช่อมาลีแปลกใจว่าสรุปเขามีที่กบดานกี่แห่งกันแน่ และไม่น่าเชื่อว่ากระท่อมเล็กๆ แห่งนี้จะมีเครื่องใช้ทุกอย่างครบครัน มันดีพร้อมเกินกว่าจะเรียกว่าแหล่งกบดานเสียด้วยซ้ำ
“มีตาก็ดูเอาเองสิ” เธอสวนกลับเสียงแข็งๆ ขณะผัดผักในกระทะอย่างคล่องแคล่ว แล้ววินาทีถัดมาก็ต้องหายใจสะดุด เมื่ออีกฝ่ายเดินมาทางเบื้องหลังอย่างช้าๆ เสียงฝีเท้าของเ
