EP.13 ก้าวย่างนางบำเรอ นับดาวเก็บของใช้จำเป็นใส่กระเป๋าเป้ใบย่อม เธอไม่มีของใช้มากมายอย่างผู้หญิงคนอื่น เมื่อชญานนท์สั่งห้ามไม่ให้นำเสื้อผ้าไปด้วย เธอก็แทบไม่เหลืออะไรที่จะนับได้ว่าจำเป็นยกเว้นกระดาษวาดภาพกับดินสอคู่ใจที่เห็นจะขาดไม่ได้ นาฬิกาฝาผนังบอกเวลาห้าโมงตรง นับดาวปิดหน้าต่างทุกบาน ล็อกประตูบ้านก่อนจะเดินออกมายืนรอที่หน้าประตูรั้วไม้สูงแค่ไหล่ จังหวะนั้นธาวินขับมอเตอร์ไซค์กลับเข้ามาจากทำงานพอดี เขาขับผ่านหน้าบ้านของเขามาหยุดอยู่ที่หน้าบ้านของหญิงสาว “ดาวจะไปโรงพยาบาลเหรอ เดี๋ยวเราไปส่งนะ” ชายหนุ่มขันอาสาด้วยท่าทางกระตือรือร้น ทว่านับดาวกลับมีสีหน้าลำบากใจอย่างเห็นได้ชัด เธออึกอักก่อนจะมองไปที่ปากซอยทางเข้าบ้าน “ไม่เป็นไร เราไปเองดีกว่า วินเพิ่งกลับมาจากทำงานเหนื่อยๆ ไปพักผ่อนเถอะนะ” “ไม่เหนื่อยเลย วันนี้เราเคลียร์งานเสร็จเร็ว ไปเถอะดาวเราไปส่งเองเราอยากไปเยี่ยมน้าเดือนด้วย รอ