อรุณสางกลางไร่เหนือ
"อรุณสวัสดิ์จ้ะป้าจันทร์ผา" คุณลักษมีเอ่ยทักแม่บ้าน
"อรุณสวัสดิ์ค่ะแม่นาย ไปเที่ยวสนุกมั้ยคะ" ป้าจันทร์ผาเดินมารับของฝากจากเจ้านายด้วยรอยยิ้ม รสรินและน้องเอมเดินตามเข้ามาพร้อมกับหิ้วของพะรุงพะรังเต็มสองมือ
"ทีแรกก็ว่าจะไปเที่ยวเล่นบนดอยแล้วกลับมาตอนกลางคืน แต่บังเอิญเจอเพื่อนๆเขาชวนนอนที่รีสอร์ตก็เลยอยู่กันยาวเลย แล้วหนูรสากับพ่อเลี้ยงล่ะ?"
"เอ่อ...พ่อเลี้ยงกับ..." ป้าจันทร์ผาอ้ำอึ้งเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่ดูเหมือนหนุ่มสาวน่าจะมีปัญหากันเมื่อคืนนางจึงได้แต่ยิ้มเจื่อน
"มีอะไรกันหรือเปล่าจ๊ะ?" คุณลักษมีขมวดคิ้วถามด้วยความรู้สึกแปลกใจ
"ไม่มีอะไรหรอกครับคุณแม่" สิงห์เอ่ยขึ้นระหว่างเดินลงมาจากชั้นสอง เขาคลี่ยิ้มให้มารดาและเดินเข้ามาสวมกอดนางพร้อมทั้งหอมแก้มอีกฟอดใหญ่
"โอ้โห!" รสรินเบิกตากว้างด้วยความตกใจเพราะไม่เคยเห็นพี่ชายแสดงความรักต่อมารดาท่าทางออดอ้อนเช่นนี้มาก่อ
