ตอนที่ 17 “อาคีทอย่ามองสิคะ”

1873 คำ

ก๊อก ก๊อก ก๊อก เลขานุการของเขาเคาะห้องในตอนที่พราวดาวและคชานั่งลงที่โซฟาแล้ว ประตูบานเลื่อนเปิดออกพร้อมกับคนที่ถือถาดขนมหวานเข้ามา พราวดาวมองแล้วสังหรณ์ใจรุนแรงมากเกี่ยวกับสายตาที่ผู้หญิงคนนั้นมองมาที่เธอ หนาวสันหลังวาบในยามที่คิดเดาไปว่า เลขานุการของเขาและเขาเองอาจจะมีอะไรผิดแผกจากการเป็นเจ้านายลูกน้องกัน... สายตาของผู้หญิงคนนั้นบอกชัดว่าไม่พึงใจเธอนัก หันไปมองคชาก็เห็นเขานั่งพลิกเอกสารที่เธอถือมาให้เขาพิจารณาดูท่าทางสบายๆ เธอหันไปขอบคุณอีกฝ่ายที่หรุบสายตาเพื่อปกปิดความรู้สึกแล้วเดินออกไป พราวดาวมองตามไปจนสุดสายตา เสียงเอกสารวางกระแทกโต๊ะดังปึก! เธอหันกลับมามองคชา เขานั่งกอดอก และทำหน้ายักษ์แบบที่ยัยเนสเห็นแล้วคงขวัญผวา แต่เธอเห็นแล้วกลับงงมากกว่า... “มีอะไรหรือคะ ทำไมมองอย่างนั้น” “เรากำลังปั่นหัวอาอยู่หรือไงหา พราวดาว” เสียงถามลอดไรฟัน... ดูเหมือนความนิ่งที่ผ่านมาของเขาคืออาการกักเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม