ตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมานั้นเป็นอาทิตย์ที่พราวดาวเข้าไปทำงานช่วยมารดาแทนตำแหน่งเลขาที่ยังคงลาป่วยเพราะข้อมือหัก วันหยุดสุดสัปดาห์หญิงสาวเลยได้โอกาสขอมารดาเพื่อไปค้างที่บ้านนภัสจริงจัง... มารดาไม่เคยมองพราวดาวเป็นเด็กอายุสิบเก้าแต่คิดว่าเธอโตกว่านั้นหลายปีในเรื่องความคิดความอ่านดังนั้นท่านจึงไม่เคยหวงและให้อิสระเต็มที่ การเลี้ยงลูกที่ไม่บังคับมากนักทำให้เด็กๆ อยู่ในระเบียบวินัยด้วยตัวเอง ไม่พยายามแหกกฎมาตั้งแต่ยังเป็นเด็กแล้ว จะไปไหนมาไหนบอกตลอดเลยไม่เคยมีการห้ามปรามกัน
“นั่นแน่ใจแล้วใช่ไหมว่าจะเอาฝีมือตัวเองไปให้บ้านนั้นชิม” เห็นลูกสาวแพ็กอาหารเหนือที่ตื่นมาทำแต่เช้ามืดขนขึ้นรถมินิคูเปอร์คู่ใจของเจ้าตัวหลายๆ กล่องเลยมายืนถาม
“แม่ก็ แม่ลองชิมแล้วไม่ใช่เหรอคะ อร่อยจะตาย”
“แม่กลัวบ้านนั้นจะติดใจรสมือลูกสาวแม่จนอยากได้เป็นสะใภ้แล้วจะเสียลูกไปน่ะสิ” พอรู้เลาๆ ว่าบ้านเพื่อนพราวดาวมีลูกชายอยู่สองค
