เย็นหลังเลิกเรียน ฉันที่ไม่ได้ขึ้นไปบนดาดฟ้าอีกเลยมาทั้งอาทิตย์ ยืนคุยกับเพื่อนหน้าประตูโรงเรียนก่อนกลับ
“เซลลี่ วันนี้ไปเล่นบ้านเธอได้ไหม” ยัยแพรเอ่ยถามขึ้นมา
“ได้สิ อยากมาหาฉันหรือยากมาหาเจ้าเลออนกันแน่”
“แหม มีเมะที่อยากดูกับพี่เขาอยู่น่ะ”
“งั้นหรอ”
“แล้วหมู่นี้เธออยู่ติดบ้านมากขึ้นนะ ไม่ค่อยไปบ้านเจ้าแทนเลย มีปัญหาอะไรกันหรือป่าว”
ฉันกับเจ้าแทนหันมองหน้ากัน
“เปล่านี่ รักกันดูดดื่มเหมือนเดิม ใช่มั้ยที่รัก”
ฉันดึงคอเจ้าแทนลงมาจูบ พลางสายตามองลอดไปยังคนที่ยืนสูบบุหรี่อยู่บนดาดฟ้าของอาคารเรียนที่จ้องมองเราลงมาตาไม่กระพริบ ใช่แล้วฉันกำลังทำให้เขาเห็น แล้วกำลังขีดเส้นให้ชัดๆว่าอย่าเข้ามายุ่งอีก สายตาของเขาเจ็บปวดอย่างเห็นได้ชัด
แต่ให้เขาเจ็บปวดแค่นี้ก็พอ ถ้าดึงเขาเข้ามาอีกคน ก็มีแต่จะเจ็บปวดมากกว่านี้ ทั้งฉันและเขา
เจ้าแทนตื่นตระหนกนิดหน่อย แต่ก็ตามน้ำไป
“งั้นเย็นนี้ไปบ้านฉันมั
