EP.24 : ห่างเหิน

2225 คำ

ฉันเดินกึ่งวิ่งออกมาที่สวนของโรงแรม เจ็บใจชะมัด ไม่รู้ว่าเจ็บใจเพราะโดนขโมยจูบแรก หรือเจ็บใจที่พี่เขาทำตัวแบบนี้กันแน่ ตัวเองมีแฟนแล้ว แล้วมาคึกคะนองกับเด็กแบบฉันเนี่ยนะ เด็กตัวเล็กๆแบบฉัน ฉันเป็นแค่เด็กอายุ 17 ตัวน้อยๆแท้ๆ (ไม่ยอมรับว่าตัวเองเตี้ย) ฉันนั่งทรุดลงบนเก้าอี้ไม้ในสวนสวย สวยจริงๆแฮะ แต่หนาวชิบ ไม่มีที่ไปด้วย ที่ห้องมีเซลลี่กับเจ้าแทนอยู่ งั้นห้องเจ้าแทน สเตฟานก็น่าจะอยู่คนเดียวมั้ย ดีล่ะ ไปอาศัยใบบุญเพื่อนก่อนแล้วค่อยว่ากัน ฉันทิ้งไอแพตใว้ที่ห้องเขาด้วย แต่ชั่งเถอะ ค่อยให้เซลลี่ไปเอาคืนมา ก๊อก ก๊อก ก๊อก สตีฟอยู่มั้ย “ครับ” เขาเปิดประตูให้ พอเห็นเป็นฉันเขาก็ทำหน้า งงๆ “แพร มาทำไม มีอะไร” โห ใจร้ายอ่ะ พอเป็นฉันแล้วเสียงเย็นชาเชียว ลองเป็นเซลลี่หมอนี่จะเปลี่ยนเป็นเทวดาทันทีเลย “ขอเข้าไปหน่อย” ฉันทำหน้านิ่ง “อืม เข้ามาสิ” จะว่าไปห้องสตีฟก็ตรงข้ามกับห้องพี่เลออนเลยนี่หว่า แต่ช

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม