ฉันก้าวลงจากเตียงก่อนจะเดินไปที่ประตูบานใหญ่ซึ่งฉันคิดว่าตอนนี้เรายังอยู่ที่โลกปีศาจ และตอนนี้เสื้อผ้าของฉันก็ถูกเปลี่ยนเรียบร้อยแล้วเป็นชุดแบบของคนโลกนี้ ฉันจับประตูก่อนจะเปิดออกและก็ว่ามีคนยืนอยู่เหมือนกำลังรอฉัน
แอดดดด
“สวัสดีครับคุณเรน่า” เขาก้มหัวให้กับฉันและทักทายอย่างสุภาพจนฉันรู้สึกเกรงใจเลยละ
“สะสวัสดีค่ะคุณ...” ฉันเว้นเพื่อให้เขาแนะนำชื่อของตังเอง
“ฮาร์เปอร์ครับเป็นหัวพ่อบ้านของคฤหาสน์ดาริอัส” เขาแนะนำอย่างสุภาพฉันมองไปรอบ ๆ ก็คิดว่าสมแล้วที่เรียกว่าคฤหาสน์เพราะว่ามันทั้งใหญ่โตและเว่อร์วังสุด ๆ เลยละ ถ้าเดินไม่ดีอาจจะหลงทางได้เลย
“ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ”
“คุณเรน่าจะไปหาท่านราชาไหมครับ?”
“เอ่อ ตอนนี้ดันเต้ทำอะไรอยู่เหรอคะ?” ฉันถามกลับเพราะว่าไม่อยากไปกวนถ้าเขากำลังทำธุระอยู่
“น่าจะคุยงานกับเบรย์เดนแต่ตอนนี้น่าจะเสร็จแล้ว ท่านราชาบอกว่าถ้าคุณเรน่าอยากไปหาก็ให้ผมพาไปได้เลยครั
