“เรื่องนั้นฉันก็ไม่รู้เหมือนกันเพราะว่าฉันยังไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้น” ฉันพูดกับเธอและพยายามไม่สบตาเธอฉันพอจะรู้อยู่บ้างว่าถ้าคุยกับเมดูซ่าอย่าไปจ้องตาของพวกเธอเพราะไม่อย่างนั้นร่างกายอาจจะกลายเป็นก้อนหิน
“จะบอกว่าแค่อยู่เฉย ๆ ดันเต้ก็รักเธองั้นเหรอ?” เธอจ้องมองฉันและค่อย ๆ ยื่นมือเข้ามาหาฉัน
“ถ้าคุณทำอะไรฉันดันเต้คงไม่คุณไว้แน่ และคงไม่ใช่แค่คุณด้วยทั้งบริวารและตระกูลของคุณอาจจะพินาศไปด้วยก็ได้” ฉันข่มเธอเพราะว่าไม่อยากเจ็บตัวแม้ว่าจะไม่เป็นอะไรแต่การทำให้ร่างกายมีบาดแผลก่อนเข้างานแต่งงานคงจะไม่ดีอย่างที่ดันเต้ว่านั่นแหละ
“เธอกลัวฉันเลยนะ...ทั้งที่พวกมนุษย์แค่ได้ยินชื่อของฉันก็หวาดกลัวกันหัวหด”
“นั่นสินะคะฉันไม่เคยกลัวอะไรพวกคุณเลยทั้งดันเต้และคุณด้วยอาจจะเพราะว่า...” เกือยหลุดพูดออกไปแล้วสิ
“เธอต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอนเพราะไม่อย่างนั้นดันเต้คงไม่เลือกเธอ”
“ไม่ทราบสิคะเขาก็ยังไม่เคยบอกเ
