ข้อเสนอใหม่จอมเผด็จการ

แอนดริว ครูส 100%

คฤหาสน์ตระกูลครูส

บนโต๊ะอาหารในวันหยุดสุดสัปดาห์ แอนดริวพยายามละความสนใจจากเสียงคุ้นเคยของประมุขหญิงของคฤหาสน์ที่ดังแว่วมาทั้งที่ตัวยังอยู่อีกห้อง ชายหนุ่มกางหนังสือพิมพ์ทำทียกขึ้นอ่าน เขาต้องการเวลาเล็กน้อยในการปรับสีหน้าและสภาพอารมณ์ของตัวเองให้เป็นปกติก่อนเจอหน้ามารดา ตรงหน้ามีถ้วยกาแฟที่ดื่มพร่องไปเป็นแก้วที่สอง เขายังรู้สึกหัวเสียไม่หายกับเรื่องเมื่อคืน

ไลลา สวอนท์… บนโครงหน้าเรียวสวยรับกับนัยน์ตามีเสน่ห์ จมูกโด่งเป็นองศาลงตัวกับเรียวปากอิ่มได้รูป ทว่าครั้งแรกที่เห็น สิ่งที่เขาพึงพอใจในตัวเธอกลับเป็นความหวานที่ซ่อนไว้บนใบหน้าตามแบบฉบับสาวเอเชีย ไลลาเป็นส่วนผสมที่ค่อนข้างลงตัวสำหรับสัญชาตญาณนักล่าที่กำลังค้นหาสิ่งแปลกใหม่ ท่ามกลางรสชาติจำเจซ้ำซากที่เขาเคยกินมานับครั้งไม่ถ้วน

แต่น่าเสียดายที่เส้นทางนางแบบทำให้ไลลากร้านโลกมากเกินไป เซ็กซ์ตั้งใจไร้เดียงสาแต่ไร้ซึ่งอารมณ์ อินโนเซ้นท์ของเธอไม่ได้ประทับใจเขาเลยสักนิด มันมากจนถึงขั้นที่เขาต้องลุกขึ้นมาอาละวาดจบกิจกรรมเข้าจังหวะกลางคันเพราะหมดอารมณ์ที่จะไปต่อ ตอนนั้นจำได้ว่าเธอดูตกใจไม่น้อย แต่เช็คเงินสดไม่ระบุตัวเลขที่เขาสั่งให้คนเอาไปให้ ก็คงปลอบขวัญเธอได้เป็นอย่างดี

“ว่าไงลูกชาย คุณพ่อก็หนีไปเที่ยวกับเพื่อน พี่ชายแกก็อีกคน นึกว่าแม่จะโดนทิ้งให้อยู่บ้านคนเดียวซะแล้ว”

หนังสือพิมพ์ในมือหนาถูกลดระดับลง แอนดริวยิ้มรับคำมารดาทั้งใบหน้าและดวงตา สลัดความหงุดหงิดใจกับเรื่องไร้สาระที่เคยมีมาจนหมดสิ้น

ในโลกนี้คงมีเพียงผู้หญิงคนเดียวที่จะเขาจะยอมลงให้ นั่นก็คือแม่ของเขา

“จะได้ยังไงล่ะครับ ผมรู้อยู่หรอก ว่าพ่อกับพี่วิลลี่ทิ้งแม่ไปแล้ว” ชายหนุ่มหยอกกลับมารดาอย่างอารมณ์ดี และไม่สะทกสะท้านใดๆ กับค้อนวงโตของหญิงท่าทางสง่างามเกินกว่าจะเชื่อว่าอายุร่วมหกสิบปีที่ส่งกลับมาให้ แอนดริวยังคงหัวเราะร่วนเหมือนพึงพอใจมากมายกับภาพตรงหน้า

ครอบครัวของเขาประกอบด้วยบิดาซึ่งเกษียณตัวเองแล้วมอบธุรกิจทั้งหมดให้เขามีอำนาจจัดการเต็มที่เมื่อห้าปีก่อน มารดาที่ถึงจะงานยุ่งอย่างไรก็ต้องกลับมาร่วมโต๊ะกินอาหารด้วยอย่างน้อยอาทิตย์ละหนึ่งครั้ง พี่ชายที่ทิ้งภาระหนักไว้ให้แล้วเสียสละตัวเองไปเป็นอาสาสมัครของยูเนสโก และที่สำคัญ…ปัญหาของหลานชายวัยสิบห้าปี ที่กำลังทำให้เขาปั้นหน้ายากอยู่ในตอนนี้

“แล้วปัญหาเรื่องฟรานซิสจะว่ายังไง เมื่อวันก่อนแม่อุตส่าห์นัดให้ไปเดทกับหลานสาวตระกูลแม็กซ์เวล แต่หลานชายของเราก็ดูไม่กระตือรือร้น มิหนำซ้ำยังไม่ไปตามนัดอีกต่างหาก แม่ให้ครูที่โรงเรียนคอยจับตาดู เขามารายงานว่าฟรานซิสไม่เคยชายตามองหรือสุงสิงกับเพื่อนนักเรียนหญิงคนไหน แถมยังคอยแต่จะเกาะติดเพื่อนสนิทท่าทางตุ้งติ้งอีกต่างหาก แม่ล่ะกลัวจริงๆ ถึงตอนนี้หลานชายเราจะดูเป็นผู้ชายปกติดีก็เถอะ” นางมาเรียผู้เป็นใหญ่ในคฤหาสน์ร่ายยาวออกมาเป็นชุด ขณะที่คนฟังยังตัดไข่ดาวชิ้นพอคำในจานแล้วป้อนเข้าปากอย่างสบายอารมณ์

ถึงวิลลี่พี่ชายของเขาแยกทางกับภรรยาตั้งแต่ฟรานซิสอายุห้าขวบก็จริง แต่เขาก็ไม่ได้รู้สึกว่าหลานชายเป็นเด็กมีปัญหา และที่สำคัญคือเขาไม่ได้แคร์หากฟรานซิสจะเลือกเป็นเพศไหนตามที่ใจต้องการ

“ผมว่ามันก็ไม่เห็นมีอะไรผิดปกติเลยครับแม่ ฟรานซิสอาจจะไม่ชอบผู้หญิงที่คุณย่าเลือกให้” แต่พูดยังไม่ทันจบ แม่ของเขาก็สวนขึ้นมาทันควัน

“รวมถึงผู้หญิงอีกนับสิบที่แม่เลือกให้น่ะเหรอ”

ชายหนุ่มยักไหล่ จิบกาแฟต่ออย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว

“ลูกไม่รักแม่แล้วหรือไงแอนดริว หรือเรื่องใหญ่ที่แม่ไม่สบายใจไม่ใช่ปัญหาสำคัญของลูก ฟรานซิสเป็นหลานชายคนโต และอาจจะเป็นหลานชายคนเดียว” ท้ายประโยคนางมาเรียปรายตามองมาทางลูกชายคนเล็ก ใบหน้าคมคลี่ยิ้มน้อยๆ ของเขายังดูไม่เป็นเดือดเป็นร้อนกับสิ่งที่นางกำลังแขวะ

“ฟรานซิสจะต้องรับผิดชอบดูแลทุกอย่างต่อจากลูก เขาจะต้องเป็นผู้นำที่เข้มแข็งและเก่งพอ นี่ลูกยังไม่รู้ใช่ไหมว่าการเรียนของฟรานซิสตกลงไปมากในเทอมนี้”

…หรือถ้าจะผิดก็ตรงที่แม่รู้จักจุดอ่อนของเขามากจนเกินไป น้ำเสียงอ่อนที่อีกฝ่ายใช้ทำให้แอนดริวลอบถอนหายใจเฮือกใหญ่อย่างปลงตกว่าชัยชนะครั้งนี้คงไม่ใช่ของเขา ก่อนข้อความท้ายประโยคของมารดาจะทำให้คิ้วหนาขมวดเข้าหากัน

“ฮือ” ชายหนุ่มครางในลำคอคล้ายไม่พอใจเท่าไรนัก หัวคิ้วขมวดเข้มขึ้นไปอีกกับเรื่องราวที่ได้รับรู้ต่อมา

“ถ้าไม่รู้ก็รู้ไว้ซะ ในฐานะผู้ปกครอง หลานชายแกกำลังจะถูกไล่ออกถ้าเกรดเฉลี่ยไม่ถึงเกณฑ์ในเทอมหน้า”

“ผมคงไม่ยอมให้เป็นอย่างนั้น” เสียงขรึมสวนกลับไปในทันที

หากเป็นเรื่องงาน ผู้ใต้บังคับบัญชาทุกคนรู้ดีว่าเจ้านายอย่างแอนดริวต้องการแต่คำว่าสมบูรณ์แบบเท่านั้น เช่นเดียวกับฟรานซิส หลานที่พี่ชายยกให้อยู่ในความดูแล เขาใจกว้างพอที่จะให้อิสระเด็กหนุ่มใช้ชีวิตวัยรุ่นได้อย่างเต็มที่ แต่กับเรื่องอะไรสำคัญชายหนุ่มก็มีขอบเขตกำหนดไว้ให้อย่างชัดเจนเช่นกัน

“ดีมากลูกรัก ถ้าอย่างนั้นไหนลองบอกแม่ซิ ว่าผู้ปกครองที่แสนจะเข้มงวด จะมีวิธีจัดการกับปัญหาของคนในครอบครัวยังไง”

“ผมจะคุยกับหลานแล้วจ้างครูพิเศษมาติวเข้มให้กับฟรานซิส” เมื่อเห็นแอนดริวพ่นลมหายใจแล้วตอบกลับแค่ประเด็นหลัง มาดามครูสจึงไม่รอช้าเสริมประเด็นที่ตัวเองหนักใจเข้าไป เพื่อทิ้งไว้ให้ลูกชายแก้ปัญหาในคราวเดียวกัน

“แค่นั้นยังไม่พอ รวมถึงเรื่องนั้นด้วยนะจ๊ะลูกรัก ปัญหาของแม่เป็นเรื่องสำคัญ ตราบใดที่ลูกยังไม่คิดจะมีหลานให้แม่อีกคน ก็ต้องแก้ปัญหาเรื่องนี้ให้ดีที่สุด” นางว่าอย่างอารมณ์ดีแล้วลุกขึ้นเดินไปสวมกอดลูกรัก โดยไม่ลืมทิ้งประโยคเด็ดตอนสุดท้าย ก่อนเดินจากไปอย่างมีความสุข

“ถ้าลูกไม่อยากมีชีวิตที่ยุ่งยากเพราะการจับคู่กับผู้หญิงดีๆ ที่แม่เลือกให้ หวังว่าหลังจากแม่ไปทัวร์รอบโลกกลับมาคราวนี้ ลูกจะมีคำตอบให้แม่สบายใจ แล้วแม่จะขยันโทรมาเตือนความจำในทุกๆ วันนะจ๊ะแอนดริว”

แค่คิดถึงผู้หญิงที่แม่หามาประเคนให้แต่ละคน เขาก็เริ่มปวดหัว ตอนนี้บนโต๊ะอาหารคงมีแต่ชายหนุ่มที่สีหน้าบ่งชัดถึงความไม่สบอารมณ์ จนไม่มีใครกล้าเข้าหน้าติด

หลังจากวันนั้น เขาก็ได้รับโทรศัพท์จากคุณนายครูสตั้งแต่ตื่นนอนตอนเช้า แทบจะทุกมื้อหลังอาหาร และไม่มีทีท่าว่าแม่จะละความพยายามลงไปง่ายๆ รั้งแต่จะเพิ่มระดับความถี่มากขึ้นเรื่อยๆ พักหลังไม่ใช่แค่โทรหาเขาเป็นการส่วนตัว แต่ยังเลยไปถึงฝากข้อความไว้ที่เลขานุการหน้าห้อง

“ท่านประธานคะ เมื่อสักครู่คุณนายมาเรียโทรมา ให้เรียนว่าสายสืบของท่านไปเจอคุณฟรานซิส เอ่อ… จูบกับผู้ชาย หากท่านประธานไม่รีบจัดการ คุณนายจะยกเลิกทริปการพักผ่อนทั้งหมด แล้วกลับมาหาคู่ให้ท่านประธานอย่างเร็วที่สุดค่ะ”

มิเกลลังเลในตอนแรกว่าจะพูดในสิ่งที่ได้รับฝากสารมาอย่างไรให้ดูไม่น่าเกลียดจนเกินไปนัก เธอไม่ได้อยากรู้เรื่องราวส่วนตัวของคนในครอบครัวเจ้านาย แต่คุณนายมาเรียให้เหตุผลว่าเจ้านายของเธอไม่ยอมรับโทรศัพท์โดยอ้างว่าติดประชุม นางจึงต้องโทรมาฝากข้อความไว้หน้าห้อง และย้ำให้เธอรายงานเรื่องราวสำคัญนี้กับเขาทันทีที่ประชุมเสร็จ

เลขานุการสาวยืนรอรับคำสั่ง สีหน้าเรียบตึงของคนฟังเป็นไปในทางเดียวกับแววตาที่ฟ้องชัดว่าเขากำลังไม่สบอารมณ์ขนาดไหนกับเรื่องราวที่ได้รับรู้ ไม่ต้องรอให้แอนดริวบอก มิเกลก็รู้ดีว่าความลับของเจ้านายไม่ควรได้รับการแพร่งพรายออกไปไม่ว่ากรณีใดๆ ก็ตาม

แผ่นหลังกว้างเอนพิงกับพนักเก้าอี้นวมตัวใหญ่ ปากกาที่ถืออยู่ในมือถูกหมุนไปมาช้าๆ อย่างคนกำลังใช้ความคิด หลายนาทีผ่านไป สายตาทรงอำนาจจึงเงยหน้าขึ้นมาแล้วสั่ง

สิ่งที่เธอคิดถูกต้อง เรื่องราวที่เกิดขึ้นจะต้องไม่มีบุคคลที่สามรับรู้ไม่ว่ากรณีใดๆ มิเช่นนั้นความเดือดร้อนทั้งหมดคงตกอยู่ที่ตัวเธอแต่เพียงผู้เดียว

“หาครูสอนพิเศษให้ฟรานซิสได้หรือยัง”

“กำลังดำเนินการอยู่ค่ะ”

“เพิ่มเงินเดือนไปอีกสามเท่า แลกกับที่ครูคนนั้นต้องทำทุกอย่างได้ตามที่ผมต้องการ”

คุณสมบัติเพิ่มเติมจากเดิมจนผิดคุณสมบัติความเป็นครู อาจเป็นครั้งแรกๆ ที่เลขานุการที่มักรู้ใจเจ้านายอย่างมิเกลไม่เข้าใจ ว่าตอนนี้ผู้ชายอย่างแอนดริว ครูสกำลังคิดจะทำอะไรกันแน่

แต่ตัวเขาเองรู้ดีอยู่แก่ใจ ผู้หญิงที่มีความรู้มากพอ เขาไม่แคร์ว่าเธอจะเวอร์จิ้นหรือไม่ พรหมจรรย์เป็นเรื่องน่าเบื่อหน่ายและไม่มีความจำเป็นสำหรับงานแบบนี้

“งาน” ที่เขาใช้เงินซื้อครูมาเพื่อ “สอน” รวมถึงใช้เสน่ห์มารยาหญิงในการ “ยั่ว” หลานชาย

มันไม่ง่าย แต่คงไม่ใช่เรื่องยากเกินไปแน่นอน เมื่อแลกกับค่าตอบแทนสูงจนไม่สามารถหาจากที่ไหนได้ที่ใช้ฟาดหัว

ไม่ใช่เรื่องแปลกที่ผู้ชายอย่างแอนดริวจะคิดวิธีการพิสูจน์สุดบ้าบิ่นแบบนี้ได้

หากในอดีตเขาคือคาสโนว่าที่ใช้ชีวิตได้ยิ่งกว่าคำว่าคุ้มในช่วงวัยรุ่น ชีวิตปัจจุบันที่ประสบการณ์ซ้ำซากที่ผ่านมาดูจะเป็นเรื่องจำเจเกินไปสำหรับชายหนุ่ม บนมาดนักธุรกิจที่ฉาบเป็นฉากบังหน้า ความสำเร็จมากมายกับงานที่เขาทำ ไม่สามารถเรียกความสนใจได้เท่าข่าวลือหนาหูของแอนดริวกับความน่าค้นหาเกี่ยวกับรสนิยมของเรื่องบนเตียงอันเร่าร้อนและไม่เหมือนใคร