พายุกลับไปที่บ้านด้วยความกังวล เขากลับไปทันเวลาอาหารเย็นพอดี พิมพ์ใจแม่ของเขากับนีรนุชภรรยาของเมฆากำลังจัดโต๊ะอาหารอยู่
“มาทานข้าวก่อนนะลมค่อยไปอาบน้ำ” พิมพ์ใจบอกลูกชาย
“ครับแม่” พายุรับคำ เขามีชื่อเล่นว่าลม แต่เพื่อนๆ ไม่ค่อยเรียกกัน เพราะความเกรี้ยวกราดของเขาสมัยมัธยมปลาย เพื่อนๆ เลยเรียกชื่อจริงเขาว่าพายุมาโดยตลอด
พอทุกคนเริ่มนั่งประจำเก้าอี้ ก็เริ่มรับประทานอาหารกันเลย พายุทานไปเงยหน้านิพลกับพิมพ์ใจไป จนบุพการีทั้งสองผิดสังเกต เลยถามตรงๆ
“ลมมีอะไรรึเปล่า เหมือนมีเรื่องอยากจะพูด” นิพลผู้เป็นบิดาถามขึ้นมา
“คือ เอ่อ จำข้อตกลงระหว่างเราได้มั้ยครับพ่อ ที่ผมเคยบอกว่า ถ้าผมเรียนดีและไม่มีแฟน พ่อกับแม่จะให้ผมเรียนคณะที่ชอบและทำงานที่ชอบ ถ้าผิดสัญญาผมต้องมาช่วยงานที่บ้าน” พายุเกริ่นขึ้นมา
“อืม แล้วไง สอบกลางภาคเมื่อกี๊ทำคะแนนไม่ดีเหรอ หรือยังไง” นิพลถาม
“เอ่อ เปล่าครับพ่อ ยังพอได้อยู่”
