ตอนที่ 4

1289 คำ
เขาเดินตามนินิวมาติดๆพร้อมวางแขนโอบไหล่แสดงความเป็นเจ้าของเต็มที่ ใครที่มองเมียเขาจะจ้องมันกลับให้รู้ว่าไม่ควร ส่วนนินิวก็เดินเชิดๆไปขึ้นรถโดยที่ไม่รู้เลยว่าเขาแทบจะประกาศศึกกับผู้ชายเกือบทั้งคอนโดที่มองเธอ มันหวงไงหวงมากแต่เมียก็ไม่เคยเข้าใจเขาเลยสักนิดเดียวหนำซ้ำยังว่าเขางี่เง่าอีกในบางที ถ้าไม่รักกูจะหวงแบบไหมว่ะ? “ไปบ้านเถอะ” ไม่อยากให้ใครได้เห็นเธอแล้ว “เฮียเบนซ์นิวหิวข้าวอย่ามาเอาแต่ใจตัวเองแบบนี้นะ” แค่เธอใส่ชุดนี้ถึงกับโกรธขนาดนี้เลยเหรอ “สั่งไปกินที่บ้านก็ได้” มันมีบริการส่งถึงบ้านจะไปยากอะไรละ “ไม่! เฮียเบนซ์เป็นไรเนี่ย?” แค่จะกินข้าวทำไมมันต้องยุ่งยากขนาดนี้ด้วย “เออ! กินเสร็จแล้วกลับบ้านเลยนะ” เขาต้องยอมอีกแล้วเหรอวะแต่เพื่อรอยยิ้มเมียมันก็คุ้ม ร้านอาหารประจำกับเมนูแซ่บๆตามแบบที่เมียชอบไม่ว่าจะเป็นส้มตำ ไก่ย่าง ต้มยำแล้วยังมีหมูทอดอีกสั่งมาขนาดนี้ท่าเป็นผู้หญิงคนอื่นคงกินไม่หมดแต่กับเมียเขาแล้วมันไม่เหลืออะไรเลย! นินิวเป็นคนกินเก่งแบบนี้ไงเลยอวบแต่แม่งโคตรเซ็กซี่ คิดดูสิเธออวบแบบมีนมมีก้นขาก็ไม่ได้ใหญ่มากพุ่งก็แทบไม่ใครเห็นก็ชอบทั้งนั้นแหละเขาเลยหวงมากแบบนี้ไง อีกอย่างหนึ่งคือรักมากด้วย “อร่อยไหม?” ร้านนี้นินิวชอบมาก “อื้ม เฮียไม่กินละมองอยู่นั่นแหละ!” ก็ไม่รู้ว่าจะมองอะไรเธอนักหนาเดี๋ยวกินไม่ทันหรอก “มองนม!” “ทะลึ้ง!!” เธออายจนหน้าแดงไปหมดแล้วนะมาพูดแบบนี้ “กินเสร็จแล้วกลับบ้านนะขี้เกียจเดินห้างแล้ว” เขาไม่ชอบเลยแหละปรกติแทบไม่เคยมาเดินหรอกเพราะถ้าจะซื้ออะไรก็สั่งเอาง่ายดีแต่เมียคือไม่ใช่ไง นินิวชอบเดินห้างตากแอร์เย็นๆเดินดูเสื้อผ้าเครื่องสำอางค์หรือไม่ก็ดูหนัง “ไม่กลับจะซื้อลิปสักแท่งก่อน” กว่าผัวจะยอมมาด้วยมันไม่ง่ายดังนั้นต้องใช้เวลาให้คุ้มค่า “นิว!!” นี่ไงละพอตามใจหน่อยก็เอาแต่ใจตัวเองตลอด “ก็แค่ลิปสติกแท่งเดียวเอง” เธออยากได้เขาก็ไม่เข้าใจเลย “แค่อย่างเดียวนะมากกว่านี้สั่งเอา” “อื้ม” เขาก็เป็นแบบนี้ตลอดไม่รู้ว่ามีอะไรรึเปล่าถึงไม่ชอบไปไหนมาไหนเลยเอาจริงนอกจากร้านเหล้า บริษัทก็ไม่รู้ว่าเฮียเบนซ์ชอบไปที่ไหนบ้าง แล้วคบกันมาปีกว่าจนอยู่ด้วยกันเขายังไม่เคยพาเธอไปเที่ยวไหนเลยสักครั้งยิ่งช่วงเทศกาลยิ่งแล้วใหญ่เพราะขังตัวเองกินเหล้าหรือไม่ก็ไปผับแค่นั้นเอง เธอเป็นคนชอบเที่ยวไงมันเลยไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาเป็น “ไอ้เบนซ์กูว่าแล้วใช่มึง” “เหี้ย!!” อดีตเพื่อนสนิทที่เขาทำเหี้ยกับมันไว้เยอะมาก “นั่นใครวะ เมีย?” มันถามแบบนี้หมายความว่าไง “อย่าเสือกยุ่ง! มึงจะไปไหนก็ไป” วันนี้นินิวสวยมากกลัวว่ามันคิดจะแย่งไง “แล้วอลิสละมึงเอาไปไว้ไหน?” มันถามถึงเมียเก่ามันแล้วมองเมียเขาคือไอ้เหี้ย! มึงอย่าคิดแตะต้องเมียกูเชียวนะเว้ย กูเอาตายแน่! “กูเขี่ยทิ้งตั้งนานแล้ว แม่งน่ารำคาญ!” เขาตอบกลับมันแต่ว่าถูกต่อยเฉย! ผลั๊ว!! “มึงทำอลิสเจ็บงั้นเหรอไอ้เวร!” “มึงอย่าโง่ไอ้ควายผู้หญิงเหี้ยๆแบบนั้นได้ครั้งเดียวก็ขยะแขยงแล้ว!” อลิสแม่งก็ไม่ใช่คนดีอะไรเลยไงแล้วเขาก็ไม่อยากจะพูดถึงเพราะเมียอยู่ด้วยตรงนี้เดี๋ยวจะเข้าใจผิด “นินิวกลับเถอะเฮียว่าวันนี้บรรยากาศมันไม่ดีแล้ว” ใจจริงก็อยากจะต่อยมันกลับแต่ก็กลัวว่ามันจะบานปลายแล้วเรื่องเหี้ยที่เขาทำในอดีตจะหลุดปากออกมาให้เมียได้ยิน “เจ็บไหม?” ปากแตกเลยนะ “ไปทำแผลที่บ้านนะ แล้วอยากได้อะไรก็สั่งให้มาส่งแทน” เขาจับมือนินิวแน่นขึ้นดึงออกมาจากร้านกำลังจะพ้นแล้วอีกแค่นิดเดียวแท้ๆ “ถ้าเบื่อมันเมื่อไรมาหาพี่ได้นะน้องนินิว” “อย่ายุ่งกับเมียกู!!” เขาหมุนตัวกลับกระชากคอเสื้อมันง้างมือต่อยไปให้สมกับความปากดีของมันกำลังจะยกขากระทืบแต่ว่าเมียมาจับแทนลากออกไปแทนคงจะอาย “ใจเย็นๆสินิวไม่สนใจเขาหรอกน่า” เธอดึงเขาออกมาสงบสติอารมณ์ก่อน “มันพูดแบบนั้นแสดงว่ามันจะแย่งนิว!” มันเรียกชื่อเมียเขาไง มันพูดแบบนั้นมันท้าทายเขาไง “ไม่มีใครแย่งนิวได้หรอก เพราะอะไรรู้ไหม?” เธอจับหน้าหล่อให้มองหน้ามองกัน ทางเดียวที่จะดับอารมณ์ร้อนของเขาคือทำให้ใจเย็นลงเท่านั้นแล้วเธอมีวิธีดีๆ “อะไร?” ก็ถ้าจะมีคนมาแย่งเขาคงตามจองเวรมันแน่อาฆาตแบบไม่สนอะไรด้วย “นิวรักเฮียเบนซ์คนเดียวไงคะ” เขาขมวดคิ้วนิดๆก่อนจะยิ้มอ่อนออกมาให้ได้เห็นเธอเลยดึงหน้าเขาโน้มลงมาจูบตอกย้ำความรักที่ให้ไปซะเลย “เฮียก็รักนินิวมากนะ” จุดจบสายบวกมันเป็นแบบนี้ไง เจอเมียอ้อนแล้วใจอ่อนเฉยเลย “กลับบ้านเถอะค่ะ เดี๋ยวนี้ทำอะไรกินกันสองคนดีไหม?” “แต่เฮียอยากกินนิวมากกว่า” มาถึงบ้านก็ไม่ต้องพูดถึงเลยว่าเราทำอะไรกันยิ่งอยู่บ้านกันแค่สองคนยิ่งไม่ต้องเกรงใจใคร! ผัวหื่นมากใครว่าดีรู้ไหมอีกนิดเดียวจะฉีกแล้วนะ! เมื่อคืน ตอนเช้าแล้วตอนนี้คือนอนหอบไม่มีเสื้อผ้าติดตัวเลยแม้แต่นิดเดียว ไอ้คนบ้ากามก็กอดแน่นจนอึดอัดคือรู้ว่าหวงนะแต่มันต้องขนาดนี้เลยเหรอ? อีกนิดเดียวกระดูกจะหักแล้ว!! “คืนนี้คงน้ำน้อยแน่เลย” “ไม่ให้เอา!” สมองผัวเนี่ยวันๆคิดแต่จะปล้ำเมียรึไงถามจริง “ยังไม่สำนึกอีกเหรอว่าที่ทำขนาดนี้เพราะอะไร?” มันเพราะรักไงแล้วก็หวงมากจนแทบกระทืบคนได้อยู่รอมร่อแม่ตัวดีก็ไม่ค่อยสนใจเท่าไร “เพราะบ้ากามไง!” จะอ้างกี่เหตุผลเรื่องบ้ากามมันคือเรื่องจริงที่สุด! “ทำไมเฮียเบนซ์ต้องไปอังกฤษบ่อยๆด้วยล่ะ?” ถ้าไม่งานก็หญิงมีแค่นี้แหละที่คิดออกแล้วตั้วเครื่องบินราคามันไม่ใช่ถูกๆไงยิ่งนั่งแต่ชั้นเฟิร์สคลาสยิ่งหนักไปใหญ่ รู้ว่ารวยแต่เป็นห่วงเฉยๆ “ก็มีธุระไง ระแวงเฮียเหรอ?” “เปล่าแค่สงสัย” “คิดถึงเฮียจนร้องไห้ก็พูดมาเถอะน่า” “…” เธอนอนซบอกเขาก่อนเปลี่ยนเป็นหันหลังตะแคงใส่แทนเบื่อผัวชอบคิดเองไปหมด “นี่กล้าหันหลังเลยเหรอ?” เขาดึงเธอมาชิดตัวกอดไม่พอต้องก่ายด้วยเมียคนดีก็นอนแล้วถอนหายใจอีก เห้ย! นี่ผัวเองนะเว้ย!
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม