ตอนที่ 8

1885 คำ
ตกเย็นเบนซ์ขับรถมารับเมียก่อนเวลาเลิกไม่ลืมจะมองดูรอบๆเผื่อไอ้เนมมันมาอีก มันแค้นเขาก็ควรจะลงที่เขาคนเดียวไม่ใช่เอานินิวไปเกี่ยวด้วยแบบนี้ เขายอมไม่ได้ถ้าเมียจะเป็นเหยื่อให้มัน นินิวจะต้องปลอดภัยไม่มีใครทำอะไรได้ทั้งนั้นส่วนอลิสถ้ายังไม่หยุดจะได้เจอความเลวของเขาจริงๆแล้วรับลองว่าจำจนตายแน่! “เห้ย! นั่นรถผัว!” “พ่อมึงมาเร็วจังอีนิว” “มีธุระมั้ง กูไปแล้วเดี๋ยวผัวรอนาน” “เออ อย่าลืมขออนุญาตผัวละหรือพามาเลยก็ได้” “เออๆกูจะชวนถ้าเห็นกูก็ตามนั้น” คืนนี้เธอนัดกับเพื่อนไปเที่ยวกันซึ่งปรกติแล้วผัวไม่ชอบให้ไปหรอก ถ้าจะไปจริงๆคือเขาจะตามไปคุมตลอดแม่งแรดไม่ได้อีกแหละโคตรเซ็ง “ช้าจังวะนิวแล้วเดี๋ยวคืนนี้ไปนอนค้างบ้านป๊าม๊านะ” “เฮียไปคนเดียวเหรอ?” “เปล่า นิวต้องไปกับเฮียด้วย ที่รักผัวกลับมาจากอังกฤษอยู่แต่กับเมียยังไม่โผล่หน้าไปหาพ่อแม่เลยนะเดี๋ยวจะโดนด่าเอา” มันคือข้ออ้างครับ! บังเอิญว่าได้ยินเรื่องนัดเที่ยวของเมียไงไอ้เขามันคนขัดใจเมียไม่ได้เลยต้องหาเรื่องอื่นมาอ้างแบบนี้ กับคนอื่นเหี้ยใส่เขาหมดยอมหักแต่ไม่ยอมงอพอเป็นเมียเท่านั้นแหละคนเหี้ยอย่างเขากลายเป็นลูกแมวเชื่องๆทันที “ก็ได้” เฮ้อ…จบกันเรื่องคืนนี้ “เป็นไรห่ะนิว?” “เปล๊า! ไปกันเถอะเฮียเบนซ์อยากแวะซื้อของไปฝากครอบครัวเฮียด้วย” เธอตอบรับเสียงอ่อยโคตรเซ็งแต่ก็เข้าใจ! ผัวนี่ก็ยิ้มแป๋นเชียวคงจะดีใจใช่ไหมล่ะ บ้านพ่อแม่ของเฮียเบนซ์เธอมาไม่บ่อยมากแต่ก็ถือว่าเคยมายิ่งในช่วงหลังๆที่เขาหวงเธอมากขึ้นจนน่าตกใจ หลังจากที่เธอบอกเลิก! ตอนนั้นเราไม่ได้เลิกเพราะให้โอกาสเขาแก้ตัวอีกครั้งก่อนจะมาแก้ผ้าจับเธอทำเมีย เธอเป็นเมียเขามาตั้งครึ่งปีแต่ทำไมเหมือนผ่านมาชาติหนึ่งเลยเพราะตั้งแต่ได้กันเขาต้องมีงานหนักขึ้นแล้วยังต้องเดินทางไปดูงานที่ต่างประเทศอีก คนรอมันเหนื่อยใจ! “พ่อแม่เฮียละ?” บ้านว่างมากเวอร์ปรกติแม่ของเขาจะติดบ้านมากๆเลยนะ “สงสัยไปตลาดมั้งก็ลูกสะไภ้มาทั้งที อืมนิวเอาของไปเก็บให้เฮียที่ห้องหน่อยสิ” แค่โน๊ตบุ๊คลูกรักที่ขาดไม่เคยได้เวลาไปไหนก็เอาไปด้วยตลอด “ได้ แล้วเดี๋ยวนิวลงมานะ” ทำหน้าที่เมียที่ดีหน่อยไหนๆตอนนี้ผัวก็เหนื่อยจากงานมาแล้ว เบนซ์มองตามเมียจนเห็นว่าขึ้นบันไดพ้นไปแล้วถึงได้หยิบโทรศัพท์เดินออกจากจุดเสี่ยงโทรหาพ่อแม่ที่ไม่รู้ว่าไปไหนกัน การมาบ้านมันคือข้ออ้างไงครับแล้วถ้าพ่อแม่ไม่อยู่ก็งานเข้าสิ “ป๊าอยู่ไหนกันผมมาหาไม่เจอใครเลย” [อยู่เชียงรายลูกมีอะไรรึเปล่า?] “เชียงราย!!!” [ก็แม่ลูกอยากมาพ่อเลยพามาด่วน มีอะไรว่ามาจะไปถ่ายรูปให้แม่ลูกแล้ว] “งั้นเที่ยวให้สนุกของฝากไม่ต้อง” ตัดสายทิ้งพร้อมกับถอนหายใจยาวๆออกมา เสียงเมียเรียกซะลั่นบ้านคงจะถามถึงพ่อแม่แน่เลยเอาไงดีวะ? เขาเดินกลับเข้าบ้านแต่ตามันเหลือบไปเห็นขวดเหล้าของพ่อที่วางอยู่รอยยิ้มมุมปากที่ผุดขึ้นพร้อมกับความคิดชั่วๆอีกแล้ว มอมเหล้าเมียซะเลยจะได้ไม่ขอเที่ยว! เขานี่มันชั่วจริงแต่ว่าทำไมเมียมองกันแล้วยิ้มแปลกๆแบบนี้วะ เมียคงจะยังไม่รู้หรอกมั้งว่าพ่อแม่เขาไปไหน “ที่รักป๊าม๊าคงกลับค่ำๆเห็นว่าเจอเพื่อนน่ะ” โกหกอีกแล้วครับแต่เมียก็เชื่อไง “อ้าวเหรอ? นิวว่าจะชวนม๊าทำกับข้าวซะหน่อย” เธอถอนหายใจเล็กน้อยแล้วทิ้งตัวนอนลงบนโซฟาผัวหื่นก็มาคุกเข่าลูบต้นขาเธอจนมาถึงจนนั้น “เดี๋ยวคนมาเห็น!!” จับมือเขาไว้ทันแต่ถึงอย่างนั้นนิ้วยังสะกิดตรงนั้นของเธอได้อีก ไอ้คนหื่นกาม! สนที่ไหนกันล่ะตอนนี้มีแค่เขากับเมียสองคนเพราะคนรับใช้คงอยู่บ้านพักแล้ว เขาคว้ามือข้อมือเมียรวบไว้ก่อนจะหยอกผ่านนิ้วมือกับตรงนั้นต่อไป เมียใส่ทั้งกางเกงซับในทั้งกางเกงชั้นในไม่อึดอัดเหรอวะนี่ยังไม่รวมกระโปรงตัวสั้นด้วยนะ “อื้อ...อย่านะ…ไม่เอาตรงนี้!!” เธอตะโกนเสียงดังเขาถึงยอมปล่อยมือให้เป็นอิสระแต่พอได้สติคืนมาเท่านั้นแหละเธอตบทันที เพี๊ยะ! “เห้ย…” เจ็บตัวอีกแล้วกู “เล่นเหี้ยไรเนี่ย!?” ถ้าเกิดมีคนมาเห็นจะว่ายังไงละห่ะ เธอมองผัวหื่นแล้วอ่อนใจจนต้องเดินหนีออกมาเองไม่อย่างนั้นคงโวยวายแน่ คือเฮียเบนซ์จะหื่นที่ไหนไม่ได้นอกจากห้องนอนเท่านั้น! แต่พูดไปก็เท่านั้นมีผัวกระโหลกหนาไม่มีอะไรเข้าหัวได้ง่ายหรอก พูดแล้วมือเขาดึงเธอเจ้าไปกอดแล้วยังหอมอีก! ฟอดด… “ต่อไปอย่าใส่สั้นแบบนี้อีกสิหวง นี่เป็นการลงโทษเข้าใจไหม?” เขากอดเมียแน่ขึ้นคนอะไรตัวนุ่มนิ่มขนาดนี้นี่ถ้าเป็นขนมพ่อจะแดกแม่งไม่ให้เหลือซากเลย “นิวแต่งตัวแบบนี้มาตั้งนานทำไมพึ่งมาสนห่ะ?” ก็แรดมาตั้งแต่มัธยมแล้วจ้ะถ้าจะให้มาเปลี่ยนเพื่อผู้ชายมันไม่ได้ไง เสื้อผ้าชุดนักศึกษาอย่าหาความเป็นกุลสตรีจากเธอเลยไม่มีหรอก “ตอนนั้นไม่มีผัวแต่ตอนนี้มีผัวแล้วนะ!” จะตอนไหนผัวก็หวงมากแล้วเมียก็ไม่เคยแคร์เช่นกัน “หิวข้าวไปหาอะไรกินเถอะ!” เถียงไม่ออกก็เปลี่ยนเรื่องไปเลยแล้วจับมือลากผัวเข้ามาในห้องครัวด้วยกัน คิดเหรอว่าคนอย่างเธอจะทำเป็นห่ะคนทำอาหารคือผัวค่ะ! เธอแค่มาเป็นลูกมือเฉยๆเผื่อมีอะไรให้ช่วยมากกว่านั่งมองแล้วลูบท้องรอไง เฮียเบนซ์ทำกับข้าวอร่อยนะจะบอกให้! “นิวแกะกุ้งเดี๋ยวเฮียทำต้มยำกุ้งให้กิน อีกอย่างเป็นอะไรดี?” จากที่คิดจะมอมเหล้านี่เปลี่ยนใจมามอนด้วยอาหารแทน นินิวคนกินเก่งไม่มีทางพลาดแน่นอน “ผัดผักกับไข่เจียวด้วยนิวชอบ” ผัวที่ดีต้องเป็นแบบนี้ไงรู้ว่าเมียชอบอะไรก็ทำให้ “แกะแค่กุ้งแล้วนั่งรอกินก็พอเดี๋ยวจัดการเอง” “น่ารักที่สุดในโลกเลย มาจุ๊ปให้กำลังดีกว่า” ไม่นานอาหารรสชาติอร่อยที่สุดในโลกวางบนโต๊ะพร้อมกับผู้ชายที่ใช้คำว่าน่ารักได้เปลื่องมากจนใจละลายไปหมดแล้ว เฮียเบนซ์เป็นผู้ชายที่ทุกอย่างเพื่อเธอแม้ว่าจะขี้หวงไปหน่อยก็เถอะ “คิดถึงจังรสชาตินี้” ไม่ได้กินกับข้าวฝีมือเขาตั้งหลายเดือน “กินเยอะๆละจะได้มีแรง” เขาตักกุ้งชิ้นโตให้เมียก่อนเลย “เฮียเบนซ์เคยทำให้ใครกินบ้าง?” เขาเป็นคนไม่ค่อยเข้าสังคมเท่าไรเพื่อนเลยน้อยแล้วเรื่องอาหารเนี้ยแม่คงจะสอนมาหรือคงหัดทำตอนเรียนที่อังกฤษมั้ง เธอเดาเอานะ “แค่นิวคนเดียว ป๊ากับม๊ายังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเฮียทำเป็น” ถ้าไม่รักจะทำให้ขนาดนี้เหรอห่ะ เขากินข้าวสองคนกับเมียมันมีความสุขอย่างบอกไม่ถูกเลย “จริงเหรอ? ไม่น่าเชื่อเลย” “ถ้ารักใครก็ทำให้กินแหละ โอเคนะที่รัก” “น่าเสียดายที่นิวทำไม่เป็น เฮียสัญญานะว่าจะรักนิวคนเดียว?” เธอทอดไข่ยังไหม้ต้มไข่ยังต้องลุ้นเลย เธอไม่มีความแม่ศรีเรือนหรอกแล้วก็คิดภาพตัวเองทำอาหารไม่ออกจริงๆ “ครับผม” ไม่จำเป็นต้องสัญญาเลยเพราะเขารักนินิวแบบที่ไม่รู้ว่าจะหยุดยังไงแล้ว เขาแม่งชั่วไงแต่กลับตัวมาเป็นคนดีเพื่อเมียคนเดียวเลย เมื่อก่อนเขาไม่เคยจะแคร์หรือหวงใครเลยนะจนกระทั้งมีเมียและที่หนักกว่านั้นคือเขาเคยร้องไห้แค่เมียจะทิ้ง เชี้ย! น้ำตาลูกผู้ชายเลยนะเว้ย! ก็นั่นแหละความรักเคยเป็นเรื่องตลกพอมาเจอกับตัวเสือกตลกไม่ออกเลย แล้วมันเหมือนว่าสิ่งที่เขาเคยเป็นกำลังทำร้ายเขาและนินิวไปพร้อมกัน สายตาแทะโลม มีเซ็กส์ไปทั่วเมียใครก็ไม่สน อยากได้ใครก็แย่งมาพอเบื่อก็ทิ้งแค่นั้นแต่เพราะแบบนี้เขาถึงกลัวไง คนประเภทเขามันมีเยอะมากแล้วเมียเขาสวยมากด้วย ทั้งขาวทั้งอวบแล้วโคตรน่ารักจับตรงไหนก็ไหนก็เต็มมือ คิดแล้วอยากฟัดสักยกจังวะ! “ที่รักแล้วเรียนเป็นไงมั้ง?” เห็นเมียเช็คอินร้านเหล้าบ่อยเลยต้องถาม “ก็เรียบร้อยดี แล้วเนี่ยจะจบแล้วเหนื่อยมากเลย” “อีกแค่สองเดือนเองไม่ใช่เหรอ?” “ก็ใช่ไง เฮียไม่รู้หรอกว่าแทบตายแล้วเนี่ย” อย่าให้ต้องรีวิวเลยว่านักศึกษาปีสุดท้ายมันสาหัสขนาดไหนโดยเฉพาะโปรเจ็กนี่เล่นเอาแทบตายอยู่แล้วไหนจะเรื่องอื่นบลาๆๆ… “ความจริงนิวน่าจะจบตั้งแต่เทอมที่แล้วด้วยซ้ำ” แต่ไม่ได้ไงมันเหนื่อยมากจนอยากจะร้องไห้ออกมาเลยแต่ก็ดีที่มีกำลังใจดีๆจากเฮียเบนซ์ “เดี๋ยวเรียนจบเมื่อไรแต่งงานกันไหม?” “ห๊ะ!! นิวว่าเฮียน่าจะกินยาผิดกระปุกนะ!” มาพูดเล่นแบบนี้ได้ไงกลัวนะ “เฮียขอจัดการทุกอย่างเรียบร้อยก่อน” ศัตรูคนสุดท้ายแล้วจริงๆเขาจะทำทุกอย่างให้เรียบร้อยภายในเวลา 2 เดือนหลังจากนั้นก็จะเตรียมตัวขอนิวแต่งงานสร้างครอบครัวจริงจังซักที เขาพร้อมจะดูแลนินิวอย่างเต็มตัวแล้ว! เขาอายุพึ่งจะ 27 ปีแต่ว่าอยากหยุดทุกอย่างแล้วใช้ชีวิตคู่พร้อมด้วยการมีลูกตัวเล็กสักคนหรือสองคนดีนะ เขาอยากมีความสุขแบบนั้นจนแทบจะอดใจรอไม่ไหวเลย ตอนนี้จะไอ้เนมหรืออลิสเขาต้องจัดการให้จบๆ “ไปขอกับแม่นิวยังห่ะแล้ว….” เธอกำลังจะพูดต่อแต่ว่าเสียงโทรศัพท์ของเขาดังขึ้นก่อนและเขารีบหยิบไปคุยข้างนอกแบบไม่บอกกันสักคำว่าเป็นใคร คือตอนนี้เหมือนเธอเป็นอากาศเลย!
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม