บทที่ 22 หลงเด็ก

2063 คำ

หนึ่งอาทิตย์ต่อมา วันนี้เป็นวันที่ณดาจะได้ออกจากโรงพยาบาล หลังจากที่ทนนอนอยู่ที่นี่มาเป็นอาทิตย์ และที่พิเศษกว่านั้นคือ...ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขาเริ่มที่จะดีขึ้นมาเรื่อย ๆ จากคนโมโหร้ายใส่เธอก็ดูเขาจะเริ่มใจเย็นลง เอาใจใส่เธอมากขึ้นตั้งแต่คืนนั้นเป็นต้นมา "นายไม่ได้มารับคุณหนูนะครับ นายติดประชุมด่วน แต่นายฝากนี่มาให้ครับ" เดลที่ทำหน้าที่มารับเธอออกจากโรงพยาบาลแทนอลันพูดขึ้น ก่อนจะวางถุงแบรนด์ดังลงบนเตียงให้เธอ "อะไรคะ?" ณดาถามทั้งที่มือก็เริ่มเปิดดูของที่อยู่ข้างใน "นายเป็นคนเลือกเองกับมือเลยนะครับ คุณหนูรีบเปลี่ยนชุดเถอะครับ เดี๋ยวผมรอข้างนอก อ่อ! เพื่อนคุณหนูจะมาหาที่บ้านนะครับ" เดลร่ายยาวก่อนจะเดินออกไปรอหน้าห้องให้เธอได้เปลี่ยนชุด โดยที่ไม่ได้รอให้เธอถามอะไร ตั้งแต่ที่เธอเข้าโรงพยาบาลมา เพื่อนเธอก็ไม่ได้มาเยี่ยมเลยสักครั้ง เนื่องจากติดสอบมาไม่ได้ ส่วนเธอก็ต้องตามงานและไปสอบที

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม