อีธานส่งยิ้มให้กับมิลลา มันคือรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความพึงพอใจเขาลูบผมของเธอเบาๆด้วยความทะนุถนอม มิลลาเป็นเช่นนี้เสมอ เธอรู้จุดยืนของตัวเองอย่างชัดเจนและไม่รบเร้าหรือว่าเรียกร้องอะไรมากไปกว่าสายตาของเขาที่จับจ้องไปที่เธอ
"อย่ามองแมดเดนด้วยสายตาเช่นนั้นอีก ข้าไม่ชอบ!"
"ค่ะ ข้าจะไม่มองเขาอีกแล้ว และ..เรื่องของท่านพี่ลิเลียนได้โปรดอย่าไล่นางออกไปเลยนะคะ"
อีธานมองใบหน้าที่งดงามของมิลลานิ่งๆ
"เรื่องนั้นเจ้าต้องไปร้องของแมดเดนเอาเอง เพราะว่าที่เมืองปีศาจมีกฎชัดเจน หากนางจะอยู่ที่นี่แน่นอนว่านางจะต้องแต่งงานเป็นภรรยาของปีศาจสักตน"
มิลลาถึงกับหายใจติดขัด
"ข้ามิได้ต้องการให้พี่ลิเลียนต้องมาทนอึดอัดแต่งงานกับคนที่ไม่รักได้เพื่อข้านี่คะ ยังไงให้นางมาเป็นคนรับใช้ของข้าได้หรือไม่ ขอแค่ให้ข้าได้อยู่กับพี่สาวที่เติบโตมาด้วยกัน.."
อีธานไม่ค่อยชอบใจเรื่องที่เธอมาออดอ้อนแบบนี้สักเท่าไหร่ มิลลานั้นมองเ
