“งั้นเราแลกกันนะคะ เลือกกันคนละต้น ถ้าเจ้าของร้านไม่ขาย เราจะได้หน้าแตกเหมือนกัน”
“ดีครับ ผมจะยอมหน้าแตกเป็นเพื่อนคุณ”
ศลิษาหัวเราะออกมาจนได้ ทั้งสองเลือกกระบอกเพชรหรือแคคตัสคนละกระถาง แล้วเดินไปหาเด็กเสิร์ฟเพื่อขอคุยกับเจ้าของร้าน
“ปกติเราไม่ได้ขายหรอกครับ แต่เห็นพวกคุณเป็นคนที่ชอบต้นไม้เหมือนกัน ผมยินดียกให้ฟรี”
เจ้าของร้านใจดี ทำให้ทั้งสองยิ้มกว้าง ศลิษาอดหัวเราะออกมาไม่ได้ เธอดีใจมาก ไม่ใช่เพราะได้ของฟรี แต่เพราะรู้ว่ามีคนเข้าใจความรู้สึกของคนรักต้นไม้
“พี่คิง หายไปเลยนะคะ”
“อ้อ! พอดีพี่เจอเพื่อนนะ”
ศลิษาหันไปตามเสียงที่ได้ยิน แต่พอเห็นว่าเป็นหญิงสาวสวยคนนั้นที่นั่งอยู่ข้างวิภพ เธอก็ตกใจจนพูดอะไรไม่ออก ยิ่งวิภพเดินเข้ามาใกล้ สายตาของจ้องมองเธออย่างงุนงง เธอทำอะไรไม่ถูก ไม่พร้อมเจอเผชิญหน้ากับเขาตอนนี้
หลบ!ต้องหลบ! หญิงสาวคิดได้แค่ไหนแต่ไม่รู้จะหลบไปไหน เธอจึงใช้แผ่นหลังใ
