“นี่คุณ ฉันเริ่มไม่ไหวกับน้ำอบแล้วนะ ยังไงกัน พ่อเอกเขาออกจะดี มีอนาคต ต่อไปก็เป็นหลักเป็นฐาน มั่นคง ตัวเองก็ไม่มีใคร แทนที่จะคุยกับเขา กี่ปีแล้วที่เขาคอยเฝ้าวนเวียนมาหา ไม่รู้ล่ะ ฉันยื่นคำขาดไปแล้ว ถ้าน้ำอบไม่ขึ้นมาคุยกันให้รู้เรื่อง ฉันจะไม่สนใจแล้วจริงๆ นะคุณ” นางกาญจนา บ่นลูกสาวคนกลางกับนายสนธิผู้เป็นสามี ด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจน้ำอบอย่างมาก
“คุณ อย่าไปหวังกับลูกมากนัก เขาคงไม่ชอบจริงๆ แหละคุณ ถ้าชอบเขาคงตอบตกลง ยอมพูดคุยด้วยแล้ว ผมว่าอย่าไปยุ่งกับเขาเลย แล้วแต่เขา ผมไม่ได้หวังกับเขาหรอก” นายสนธิเอ่ยกับภรรยาด้วยน้ำเสียงเฉยชา เขาเริ่มรำคาญภรรยา ที่ชอบยุ่งวุ่นวายกับลูกสาวคนกลางมากเกินไป
เมื่อได้ยินสามีพูดแบบนี้ นางก็เสียงอ่่อนลง “นี่คุณ จะไม่ให้ห่วงได้ยังไง น้ำอบมันก็ลูกฉัน ฉันก็อยากให้มันได้ดีเหมือนน้ำหอม”
“ผมว่าอย่าเลย เสียเวลาเปล่า น้ำอบไม่เชื่อเราหรอกปล่อยเขาไปสักคน อย่างน้อย น้ำห
