“น้ำอบๆ ตื่นเถอะ เช้าแล้ว พุดอาบน้ำก่อนนะ แล้วเดี๋ยวน้ำอบค่อยอาบ เผื่อพี่การันต์มารับแต่เช้า พุดต้องแวะไปเก็บเสื้อผ้าที่บ้านด้วย” พุดกรองรีบลุกไปอาบน้ำ เพราะถ้าพี่ชายเธอมา ขืนช้า เขาจะรำคาญ พี่การันต์ไม่ชอบอะไรที่ช้าๆ
อ้าว....น้ำอบ ยังไม่ตื่นเหรอ นี่พุดอาบน้ำเสร็จแล้วนะ พุดกรองมองคนที่นอนบนเตียง นิ่งอีกแล้ว น้ำอบ ไม่เอานะ พุดไม่ชอบแบบนี้ ตื่นเถอะ จะได้เวลาพี่การันต์มารับแล้ว พุดกรองเริ่มรู้สึกว่าไม่ปกติอีกแล้ว รีบเข้าไปเขย่าตัวน้ำอบ
“น้ำอบ ๆ ตื่นๆ ไม่เอานะ พุดไม่ชอบแบบนี้ ตื่นเถอะ" เงียบสนิท น้ำอบยังคงนอนนิ่ง หายใจสม่ำเสมอ
"อย่าบอกนะว่าจะไม่ยอมตื่น” พุดกรองไม่รอ รีบออกไปหาปู่กับย่าข้างนอก
“ปู่คะ ย่าคะ น้ำอบไม่ยอมตื่นอีกแล้วค่ะ พุดปลุกนานเกือบสามสิบนาทีแล้ว ไม่กระดิกตัวเลย ทำยังไงดีคะ พุดไม่รู้จะเรียกยังไงแล้ว ปู่ช่วยไปดูทีเถอะค่ะ”พุดกลัวเป็นเหมือนตอนที่อยู่โรงพยาบาล
สองสามีภรรยา มอ
