“ตะวันตื่นเร็ว…หึ!!..ยัยผมหน้าม้า…น่ารักน่าเอาเป็นบ้า” หมอเขื่อนปลุกคนร่างบางที่ยังนอนหลับตาพริ้มเพราะเธอเพิ่งผ่านศึกหนักมาเมื่อคืน
“พี่หมอ…วันนี้วันหยุดค่าาา…อื้มมม” คนร่างบางเธออยากจะนอนยาวทั้งวันเพราะเหนื่อยกับเรื่องงานและเรื่องบนเตียงกับพี่หมอสุดๆ
“ไปเร็วพี่จะพาตะวันไปเที่ยว” สองแขนแกร่งช้อนคนร่างบางลุกขึ้นมานั่งที่ตัก ปากหยักก็จูบไปที่แก้มและหัวทุย
“เที่ยวไหนพี่หมอเนี้ยนะจะมีเวลากับเค้า???” คนร่างบางลืมตาโพลงและไม่อยากจะเชื่อหูตัวเองพี่หมอจะชวนเธอออกเดท
“เธอลืมอะไรไปรึเปล่าตะวัน….พี่เป็นหลานชายเจ้าของโรงพยาบาลนะไม่ใช่หมอธรรมดาๆ”
ใบหน้าหล่อเลาฟ้าประทานกระตุกยิ้มที่มุมปากอาจจะจริงที่หมอเขื่อนทำตัวเหมือนหมอคนหนึ่งในโรงพยาบาลที่ทั้งทำงานและราววอร์ดบางครั้งก็กลางวันและกลางคืน ไม่แตกต่างกับหมอทั่วๆไป จึงทำให้เขานั้นดูยุ่งและชีวิตเขานั้นวันๆอยู่แค่คอนโดกับโรงพยาบาลเท่าน
