“มีอะไรจ๊ะ… ”
เพราะเหตุการณ์สุดเร่าร้อนเมื่อครู่ ทำให้พัชชาร์แทบไม่กล้ามองสบตากับลูกเขย เป็นเพราะรู้สึกเขินอายขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกเมื่อหลุดพ้นมาจากอารมณ์นั้นแล้ว
“ผมเห็นแม่พัชร์หายมานาน… ก็เลยเป็นห่วงครับ… เป็นอะไรหรือเปล่าครับ”
ถามพร้อมส่งสายตาห่วงใย
“แม่ไม่เป็นไรจ้ะ… เอ่อ แม่จะนอนแล้วจ้ะ”
“เอ่อ… อย่าเพิ่งนอนเลยนะครับ… ผมตั้งใจจะมาชวนแม่พัชร์ดื่ม… ”
เจสันบอกถึงสาเหตุที่ทำให้ต้องมาเคาะประตูเรียก
“เอ่อ… ดึกป่านนี้แล้ว จะห้าทุ่มแล้วนะจ๊ะ… ยังจะออกไปไหนอีกหรือจ๊ะ… ”
แม่ยายขมวดคิ้วด้วยความสงสัย
“เปล่าครับ… ไม่ได้ออกไปไหนครับ… ดื่มกันที่บ้านนี่แหละครับ… บนดาดฟ้าโน่น… มีห้องชมดาวที่ผมสร้างไว้นอนดูดาวตอนกลางคืน… ผมอยากชวนแม่พัชร์ขึ้นไปนั่งดื่มด้วยกัน… รับรองว่าบรรยากาศดีมากครับ”
สายตาของเขยฝรั่งที่มองมาอย่างเว้าวอน ทำเอาแม่ยายคนสวยเริ่มใจอ่อน
“เอ่อ… จะดีหรือจ๊ะ… ”
“ดีสิครับ… ไปนะครับ”
