ตอนที่ 5 โทรมานะ

2409 คำ
อัณณาเดินกลับมาหาเบญญาพี่เลี้ยงทันทีเมื่อจบการสัมภาษณ์ เธอส่งกล้องราคาแพงให้เบญญาเช็คดูภาพและเสียง ว่าการสัมภาษณ์ครั้งนี้ใช้ได้ไหม เพราะเดี๋ยวต้องส่งให้ฝ่ายตัดต่อเอาลงข่าวสดของช่องของนิตยสารในคืนนี้ "อืม ใช้ได้จ้ะ ภาพ เสียง ชัดเจน แต่คราวหน้าเราต้องสัมภาษณ์บ้างนะ เพราะจะได้ดึงหัวข้อนั้นมาเป็นไฮไลต์ของนิตยสารและช่องของเราได้" "ค่ะ พี่เบญ" กับคนอื่น เธอก็อยากจะสัมภาษณ์และสมองก็คงจะสรรหาคำถามมาถามได้อยู่หรอก แต่นี่ดันเป็นเขา สมองของเธอมันเลยไม่ทำงาน ยืนถ่ายวิดีโอโดยที่มือไม่สั่นได้จนจบการสัมภาษณ์ก็บุญแค่ไหนแล้ว "สวัสดีค่ะพี่เบญ น้องใหม่หรอคะ" นักข่าวของช่องอื่นที่รู้จักกับเบญญาเดินมาทักทาย เพราะอยากรู้ว่าสาวสวยหน้าใหม่คนนี้เป็นใคร "ใช่จ้ะ บก. ย้ายให้มาทำแทนพี่น่ะ จะลาคลอดแล้ว" "จริงสิ ชื่ออะไรคะ พี่ชื่อเค้กนะ" "สวัสดีค่ะ ชื่ออัณณาค่ะ เรียก อัณณ์ ก็ได้ค่ะพี่เค้ก" "จ้าอัณณ์ ต่อไปเราคงได้เจอกันแทบทุกวันแน่ พรุ่งนี้เรามีสัมภาษณ์พระนางที่กองละครเรื่องหวงรักนะ เจอกันนะจ๊ะ" "ค่ะพี่เค้ก" กองละครเรื่อง หวงรัก หรอ นั่นมันละครของเขาที่กำลังมีกระแสแรงอยู่ในตอนนี้นี่นา ไม่อยากไปเจอหน้าเขาอีกเลย ที่สำคัญ นางเอกของเรื่องดันคือพี่สาวต่างสายเลือดของเธออีกต่างหาก การทำงานในวันพรุ่งนี้คงอึดอัดน่าดูเลย กองทัพนักข่าวกำลังนั่งรอทำการสัมภาษณ์คู่พระนางของเรื่องอยู่ในสวนสาธารณะที่เป็นฉากในการถ่ายทำหลักของวันนี้ อัณณากำลังนั่งคุยกับเค้ก นักข่าวที่เมื่อวานได้รู้จักกันแล้ว และเค้กผู้กว้างขวางก็แนะนำให้เธอรู้จักกับนักข่าวแทบทุกคนที่มา "วันนี้อัณณ์เตรียมคำถามอะไรมาสัมภาษณ์ล่ะ" "ไม่ได้เตรียมค่ะ นักข่าวเยอะขนาดนี้ คงมีคำถามที่เจ๋งๆอยู่แล้ว แค่นั้นก็น่าจะพอให้อัณณ์เขียนข่าวแล้วค่ะ" "นั่นสินะ วันนี้นักข่าวเยอะจริงๆ" นักข่าวทุกคนเริ่มยกแขนขึ้นมามองดูนาฬิกาข้อมือกันหลายรอบแล้ว เพราะตอนนี้ก็เลยเวลานัดสัมภาษณ์มาร่วมชั่วโมงแล้ว "พี่เค้ก หนูไปเผือกมาเมื่อกี้ เราคงต้องรอกันอีกพักนึงอ่ะ " นักข่าวสาวอวบของช่องดัง เดินมากระซิบกระซาบกับนักข่าวรุ่นพี่ ซึ่งเธอเองนั่งอยู่ตรงนั้นพอดีจึงได้รับฟังไปด้วย "ทำไมอ่ะ นี่เลยเวลามาจะชั่วโมงแล้วนะ เขายังถ่ายไม่เสร็จหรอ" "เสร็จแล้ว แต่นางเอกเราน่ะสิ บอกเหนื่อย จะขอพักก่อน ตอนนี้ก็อยู่ในห้องแต่งตัว ยังไม่มีทีท่าว่าจะออกมาง่ายๆ ผู้จัดการส่วนตัวนางเดินออกมาบอกพี่หยกเมื่อกี้ให้มากระจายบอกพวกเราให้รอกันหน่อย" "โอ๊ะตาย ไม่ต้องทำมาหากินกันแล้ว ฉันจะตัดต่อคลิปเพื่อลงข่าวทันไหมล่ะนี่" "หนูไม่อยากจะเม้าเลยนะ ยังไม่ทันดังเปรี้ยงเลย ก็เรื่องมากซะแล้ว ข่าวว่าในกองทีมงานดูแลกันวุ่นวายน่าดู ขนาดโปรดดังมาตั้งนาน ยังไม่เรื่องมากเรียกร้องนั่นนี่เท่าเจ้าหล่อนเลย" "อืม เก็บเป็นข้อมูลไว้ เผื่อมีข่าวอะไรเอามายำรวมกันได้" หึ เธอแค่นยิ้มให้กับนางเอกดาวรุ่ง พี่สาวต่างสายเลือดของเธอ ที่ยังไม่ทันดังก็ทำตัวเรื่องมากจนพฤติกรรมรู้ถึงหูนักข่าว นี่ถ้าเรื่องพฤติกรรมฉาวต่างๆรู้ถึงหูนักข่าวขึ้นมา คงต้องตามแก้ข่าวกันให้วุ่น "พี่เค้ก อัณณ์ไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ ถ้ามีอะไรพี่เค้กโทรตามอัณณ์ด้วยนะ" "ได้ ไม่ต้องห่วง คงอีกนานอ่ะ มีไรเดี๋ยวพี่โทรหา" อัณณาเดินลัดเลาะตามสวนสาธารณะไปที่ห้องน้ำที่สะอาดสะอ้านที่มีเอาไว้บริการประชาชนที่มาออกกำลังกายในสวนแห่งนี้ เมื่อทำธุระส่วนตัวเสร็จก็เดินออกมาแล้วกำลังจะเดินลัดเลาะผ่านดงต้นไม้เพื่อกลับไปที่เดิม "อัณณา" ร่างงามชะงักกึกเมื่อมีเสียงที่คุ้นเคยเอ่ยเรียกเธอดังมาจากด้านหลัง เธอหมุนตัวกลับไปมองก่อนจะตกใจสุดชีวิต แต่ก็พยายามตีหน้านิ่งทำไม่รู้ไม่ชี้ "คุณเรียกฉันหรือคะ" "แล้วคุณชื่ออัณณาหรือเปล่าล่ะ" "อะ เอ่อ ค่ะ คุณมีธุระอะไรหรือเปล่าคะ" "หึ ต้องมีธุระอะไรด้วยเหรอถึงจะคุยกับคุณได้" "เอ่อ คือ.." "อย่าบอกนะว่าคุณจำผมไม่ได้" "คุณโปรดไง" คุณโปรด เสียงหวานของเธอเรียกเขา ทำให้นึกถึงคืนนั้น ที่เสียงหวานๆของเธอร้องครางเป็นชื่อเขาตลอดเวลา "ก็ยังดี ที่คุณยังจำผมได้" เขาขยับเข้าใกล้เธอ แล้วจับมือเธอขึ้นมาแล้วยัดกระดาษแผ่นเล็กๆลงในมือของเธอ "ผมมีเรื่องอยากคุยกับคุณ โทรมานะ" พูดจบก็เดินไปในทางเดิมที่เธอเดินมา หญิงสาวที่ยังยืนอึ้งก้มมองดูกระดาษแผ่นเล็กๆในมือที่มันยับย่น ในนั้นคือเบอร์โทรและไลน์ส่วนตัวของเขา เธอกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ เขาจำเธอได้จริงๆด้วย ไม่รู้ว่าเขาต้องการคุยอะไรกับเธอ เห็นเธอเป็นนักข่าวคงกลัวว่าเธอจะปูดเรื่องที่ได้นอนกับเขาคืนนั้นให้เขาต้องเสื่อมเสียชื่อเสียง เลยอยากตกลงกับเธอในเรื่องนี้สินะ เธอไม่ใช่คนบ้านะ ที่จะเอาเรื่องลับๆของตัวเองไปป่าวประกาศให้คนอื่นรับรู้ เขากำลังคิดอะไรอยู่ หรือคิดว่าเธอคงอยากให้ใครรู้ว่าได้มีค่ำคืนที่เร่าร้อนกับดาราหนุ่มที่ดังเป็นพลุแตกอย่างเขา บ้าไปแล้ว เธอเก็บเศษกระดาษนั้นลงในช่องเล็กๆของกระเป๋าสะพายข้างใบน้อยของเธอ ถ้าถามว่าเธอจะโทรหาเขาตามที่เขาสั่งหรือเปล่า ขอบอกเลยว่า ไม่ เธอไม่ได้มีความจำเป็นอะไรต้องติดต่อพูดคุยกับเขาอีก และเมื่อเขาไม่เห็นว่าเธออยากจะยุ่งวุ่นวายกับเรื่องของเขา เขาคงหยุดกังวลไปเอง อีกครึ่งชั่วโมงต่อมาการสัมภาษณ์ก็เริ่มขึ้น ตลอดเวลาที่เขายืนเคียงข้างกับมินตราที่หน้ากล้องของนักข่าว ความสวยหล่อมีออร่าของทั้งคู่มันแผ่กระจายออกมาจนทั่ว เขาสองคนเหมาะสมกันมากจริงๆ มินตราคนสวยยิ้มหวานให้นักข่าวทุกคนจนเผื่อแผ่มาถึงเธอด้วย แต่ในแววตาคู่นั้นเธอรู้ว่ามันแฝงไปด้วยความเย้ยหยันว่าเจ้าหล่อนสูงส่งเป็นนางหงส์ แต่ในขณะที่เธอเป็นได้แค่อีกา แต่ใครจะสนกันล่ะ เธอเองก็ไม่เคยคิดอยากแข่งขันและอยากเป็นนางหงส์เหมือนเจ้าหล่อนสักหน่อย ขอแค่ต่อไปนี้ เจ้าหล่อนไม่เข้ามายุ่งวุ่นวายกับเธออีกก็เพียงพอ ที่ผ่านมาก็จะทำใจให้มันผ่านๆไป คืนนั้น ปุณณัตถ์นอนพลิกกายไปมาบนเตียงกว้าง เขาหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมามองหลายครั้งเพื่อดูว่ามีสายเรียกเข้าหรือมีไลน์เข้ามาโดยที่เขาไม่รู้ตัวหรือไม่ แต่จนแล้วจนรอด ก็ไม่มีข้อความหรือสายเรียกเข้าของคนที่เขารอคอย "อัณณา นี่คุณกล้าไม่ทำตามที่ผมบอกหรอ อย่าให้ผมเจอคุณนะ" เขาเอ่ยคาดโทษเธอ ก่อนวางโทรศัพท์ไว้แล้วก็ข่มตานอนหลับ เพราะรู้ดีว่า ต่อให้รอไปยังไง คืนนี้เธอก็คงไม่โทรหาเขาอยู่ดี วันเวลาผ่านไปร่วมเดือนที่เธอยังต้องคอยตระเวนตามทำข่าวดาราตามงานอีเว้นต์ต่างๆ เธอไม่ได้เจอเขาอีกเลย ซึ่งมันก็ทำให้เธอสบายใจขึ้น เพราะก็แอบตะขิดตะขวงใจไม่น้อยเวลาที่ต้องเจอหน้ากัน ตอนนี้เธอก็ใช้ชีวิตอิสระของเธออย่างมีความสุขขึ้น ไม่ต้องมาทนรับฟังคำพูดและการกระทำแย่ๆของคนที่บ้าน ทั้งยังไม่ต้องไปทำข่าวของโจทก์เก่าอย่างมินตราและปุณณัตถ์อีกต่างหาก จะมีแค่เรื่องเดียวก็ตรงที่คนรักเก่าของเธอพยายามส่งข้อความและโทรหาเธอทุกวัน ซึ่งเธอเองก็เปิดอ่านข้อความของเขา แต่ไม่ได้ตอบอะไรกลับไป เอาจริงๆเธอก็อยากจะตัดขาดจากเขาไปเลย แต่ความผูกพันที่มีมานานตั้งแต่วัยเด็กยังฉุดรั้งเธอเอาไว้อยู่ ถ้าไม่นับเรื่องที่เขานอกใจเธอจนเป็นเหตุให้ต้องเลิกรา เขาเป็นคนดีมากคนหนึ่ง เป็นผู้ใหญ่ ใจเย็น และมีเหตุผลเสมอ ทั้งยังเป็นเจ้าของบริษัทออกแบบและตกแต่งบ้าน ฐานะทางการงานและการเงินมั่นคง หน้าตาหล่อเหลาเพอร์เฟคสุดๆ ไม่แปลกที่มินตราจะพยายามแย่งเขาไปจากเธอให้ได้มาหลายปีแล้ว แต่ก็ไม่สำเร็จ มาสำเร็จเอาปีที่เธอคิดว่าความรักสุกงอมและจะยอมแต่งงานกับเขาแล้วแท้ๆ ดีแค่ไหนที่ไม่แต่งไปก่อนแล้วเขานอกใจเธอแบบนี้ ไม่อย่างนั้นเธอคงได้ช้ำใจตาย เอาจริงๆ ถ้าตัดความรู้สึกของคนรักออกไป ย้อนกลับไปเป็นพี่น้องเหมือนเมื่อก่อน เขาเป็นพี่ชายที่ดีมากๆ อบอุ่นและคอยเป็นห่วงเป็นใยเธอเสมอ บางครั้งที่อยากตัดขาดกับเขาไปเลย แต่เรื่องราวในอดีตเหล่านั้นก็ยังทำให้เธอใจอ่อน และเธอก็ยังหวังอยู่ในใจว่าถ้าวันหนึ่งที่เธอหายดี คงกลับไปเป็นพี่น้องกับเขาได้อีกครั้ง ซึ่งมันยังคงไม่ใช่วันนี้ ในคืนนี้มีงานเลี้ยงปิดกล้องละครของเขา จึงมีงานแถลงข่าวปิดกล้องและงานเลี้ยงขอบคุณทีมงาน และขอบคุณสื่อที่ให้การสนับสนุนนำเสนอข่าวของละครเรื่องนี้มาตลอด จนทำให้ละครออนแอร์วันแรก เรตติ้งพุ่งกระฉูดแซงหน้าละครทุกเรื่อง เธอไม่ได้อยากอยู่ร่วมงานเลี้ยงนี่เลย แต่เป็นคำสั่งของ บก. ให้ตัวแทนนิตยสารอยู่ร่วมงาน นั่นก็คือเธอ หลังจากแถลงข่าวและให้สัมภาษณ์กันเสร็จ เธอก็ส่งไฟล์วิดีโอต่างๆเข้าออฟฟิศให้แผนกตัดต่อ เพื่อนำข่าวไปนำเสนอทันที งานเลี้ยงปิดกล้องและขอบคุณสื่อเป็นไปด้วยความสนุกสนาน ดาราและทีมงานดื่มกินกันชนิดที่เรียกว่าแทบจะทิ้งตัว เธอเองก็ดื่มไปเยอะพอสวมควรเพราะนักข่าวรุ่นพี่ขยันมาชนแก้วกับเธอไม่หยุด จนตอนนี้เธอรู้สึกตัวว่าเมาแล้วจริงๆ ก็เลยขอกลับอย่างเนียนๆเมื่อเวลาเหมาะสม อีกอย่างก็เพราะเธอทนสายตาที่พระเอกหนุ่มของเรื่องมองมาที่เธอแทบตลอดเวลานั่นไม่ไหว ไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ เธอก็ไม่ได้โทรไปวุ่นวายกับเขา หรือก็ไม่ได้มีข่าวด้านเสียหายของเขาออกมา ทำไมถึงยังไม่เข้าใจอีก ว่าเธอจะไม่เเบล็คเมลเขา ร่างบางเดินเร็วๆไปที่รถ ก่อนขับออกไปจากลานจอดรถของร้านอาหารชื่อดังทันที ภารกิจวันนี้ถือว่าสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี เธอทั้งง่วง ทั้งเพลีย และอยากจะหลับสุดๆ ดีนะที่พรุ่งนี้ บก. อนุญาตให้เธอที่ไปอยู่ร่วมงานเลี้ยงหยุดงานได้ จึงกลายเป็นว่าเธอจะได้หยุด ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ จะนอนให้หนำใจเลย "พี่โปรด มินนี่เริ่มเมาแล้ว เรากลับกันเลยไหมคะ คืนนี้ให้มินนี่ไปนอนกับพี่โปรดนะ" ดาราสาวคนสวยเดินมากระซิบชิดริมใบหูของเขา พร้อมเป่าลมร้อนๆใส่รูหู จนชายหนุ่มขนลุกซู่ไปทั้งร่าง เป็นเวลาร่วมเดือนแล้วที่เขาทำงานหนักหามรุ่งหามค่ำไม่เคยได้มีวันหยุด จนไม่มีเวลาส่วนตัวคิดเรื่องอย่างว่าเลย แต่ตั้งแต่วันนี้ไป เขาก็มีวันหยุดถึงสามวัน อยากจะทำอะไรก็ได้ตามใจเขาแล้ว "โทษทีมินนี่ พี่ไม่มีอารมณ์ ต้องกลับไปนอนบ้านด้วย แม่โทรมาสั่งแต่เช้า" "อะไรกันคะ ไม่ค้างคืนก็ได้ มินนี่คิดถึงพี่โปรดนะ พี่ห่างหายจากมินนี่ไปสองเดือนได้แล้วนะ" ใช่ไง สองเดือนที่เขาไม่ได้ทำอะไรเธอ ไม่อยาก ไม่ได้พิศวาส เธอยังไม่เข้าใจอีกหรือว่าถูกเขาเขี่ยทิ้งแล้ว "ไปกับคนอื่นเถอะ เด็กของมินนี่ก็มีนี่" "พี่โปรด" หญิงสาวตาเบิกกว้าง ไม่คิดว่าเขาจะรู้เรื่องที่เธอแอบมีความสัมพันธ์กับดาราหนุ่มรุ่นน้อง ก็เขาเล่นไม่ยอมแตะต้องเธอเลย เธอเองก็มีความต้องการ เรื่องอะไรจะอดอยากปากแห้งทนรอรับจากเขาฝ่ายเดียว "เอาน่า อย่าคิดมาก เราก็แค่สนุกๆกัน มินนี่จะมีใครก็เรื่องของมินนี่เถอะ" "ไม่นะคะพี่โปรด มินนี่มีแค่พี่โปรดเท่านั้น" "แต่ถึงอย่างนั้นพี่ก็ไม่ได้มีมินนี่คนเดียวอยู่ดี และคืนนี้พี่ต้องกลับบ้าน ขอตัวก่อนนะครับ เหนื่อยมาก อยากพักแล้ว" เขามองหาร่างบางที่คุ้นตา แต่มองเท่าไหร่ก็ไม่เจอ เผลอละสายตาแค่แป๊บเดียวก็หนีหายไปแล้วหรือ จึงทำเนียนๆไปถามคนที่นั่งอยู่ข้างๆเธอ "พี่เค้กครับ อัณณาล่ะครับ ไปไหนแล้ว ผมว่าจะฝากของให้ไอ้คิมเจ้านายเธอสักหน่อย" "อ๋อ ยัยอัณณ์กลับไปแล้วค่ะ เพิ่งออกไปไม่ถึงห้านาทีนี่เอง" "อ้าวหรอครับ ขอบคุณมากครับ" ชายหนุ่มกัดฟันกรอดด้วยความขัดใจตัวเอง ไม่น่าเผลอเลย นั่งจ้องเธอมาตั้งนาน แม่ตัวดีนี่ก็ร้ายนัก พอเขาละสายตาก็ใช้โอกาสนี่หนีเลยหรอ คงรู้ว่าเขาจะชำระความที่เธอไม่ยอมโทรมาตามที่เขาสั่งล่ะสิ ฝากไว้ก่อนเถอะ อัณณา
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม