(“ว่าแต่จะมาถึงกี่โมง พอดีแม่จะไปนวดให้น้องของป้ายุพา เขามาจากเมืองนอก เขาว่าจะให้ค่าจ้างพิเศษกว่าทุกครั้ง”)
แม่บอกออกมาถึงอาชีพเสริมอีกหนึ่งอย่าง
“แม่จ๋า ดอกไม้บอกกี่ครั้งว่าอย่าไปนวด” เธอเคยขอร้องให้แม่เลิกทำอาชีพนวดนี้เสียที เพราะเวลาแม่ไปนวดแม่ก็ต้องทิ้งพ่อให้อยู่บ้านเพียงลำพัง
(“ดอกไม้เอ๊ย ไม่หนักหนาและก็ไม่นานหรอกลูก ลูกค้าเขาก็รู้กันอยู่ว่าพ่อจะคอยแม่ เขาก็ไม่ยืดเวลาหรอก แม่ไปทีก็ไม่เกินสองชั่วโมง”) แม่เล่าโดยละเอียด
“นี่แหละ แม่รู้ไหม ทำไมดอกไม้ต้องหาเงินเยอะ ๆ ดอกไม้ไม่อยากให้พ่อกับแม่ต้องลำบากเลย เฮ้อ” เธอแกล้งถอนหายใจออกมาดัง ๆ
(“จ้าแม่รู้แล้ว ว่าแต่เราจะออกจากบ้านหรือยัง”) คุณแม่รีบเตือนเพราะดูนาฬิกาก็เที่ยงกว่า ๆ แล้ว
“จะออกจากบ้านแล้วนะคะแม่” เธอรีบบอก ก่อนจะหมุนตัวหยิบข้าวของลงกระเป๋า
(“โชคดีนะล
