บรรยากาศภายในห้องโถงของจวนเสนาบดีเหมยเยว่จวน กำลังตกอยู่ในสภาวะตึงเครียด คงมีเพียงแค่เหมยลี่อินเท่านั้น ที่ทำเหมือนกับไม่รับรู้ถึงแรงกดดันนั้น "เจ้าทำสิ่งใดลงไปรู้ตัวบ้างหรือไม่เหมยลี่อิน" แรงโทสะที่ส่งออกมาจากผู้ที่เป็นใหญ่สุดในตระกูลในตอนนี้ ทำให้ไม่มีผู้ใดกล้า แม้แต่จะหายใจแรงเสียด้วยซ้ำ มีเพียงแค่เหล่าฮูหยินและบรรดาบุตรชายและบุตรสาวในตระกูลเหมยที่นั่งอยู่ที่นั่นเท่านั้น ต่างก็แสยะยิ้มอย่างสาสมใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นกับเหมยลี่อิน "ข้าทำสิ่งใดงั้นหรือท่านเสนาบดีโปรดกล่าวออกมาให้ข้าแจ้งแก่ใจที" ท่าทีสงบนิ่งไร้ซึ่งความหวาดกลัวใดๆ ของนางในตอนนี้ และยังคำเรียกขาน ที่ดูห่างเหินนั้น ถึงกับทำให้ท่านเสนาบดี ต้องหันกลับไปมองเหมยลี่อินใหม่อีกครั้ง เพื่อให้แน่ใจว่านี่คือลูกสาวของเขาจริงๆ เหตุใดนางในตอนนี้ถึงได้ดูเปลี่ยนแปลงไปจากแต่ก่อนมากมายถึงเพียงนี้ ท่าทีที่สงบนิ่งและความมั่นอกมั่นใจที่แสดงอ