Chapter 2

1794 คำ
“ขอบคุณสำหรับอาหารมื้อนี้นะครับคุณป้า ผมจะมาอุดหนุนทุกวันเลยอร่อยมาก” “สารวัตรกินอร่อยป้าก็ดีใจแล้วล่ะ เอาไว้มาอีกนะป้าทำเมนูเปลี่ยนไปเรื่อยๆ” ป้านับเงินยิ้มให้สารวัตรคนใหม่ของอำเภอเรา นานๆจะมีการปรับเปลี่ยนตำแหน่งเธอก็ต้องยินดีต้อนรับหน่อยเป็นเรื่องปกติ สารวัตรยกมือไหว้ขอบคุณคุณป้าอีกครั้งก่อนจะลุกขึ้นพร้อมกับผู้กอง “งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ” “เดินทางปลอดภัยนะพ่อคุณ ผู้กองด้วยนะ” “ครับป้ายังไงเจอกันนะครับ” ทั้งสองคนยิ้มกว้างออกมาก่อนจะเดินออกไปปากตรงนั้นทันที สารวัตรมาวินยังมีความสงสัยในสิ่งที่ผู้กองพูดกับเด็กสาวก่อนหน้านี้ เหมือนเธอหปแอบทำอะไรมาบางอย่างซึ่งเขาอยากรู้ว่ามันคืออะไร “ผมได้ยินผู้กองคุยกับนับดาวว่าเธอไปก่อเรื่องอะไรมา มันคืออะไรเหรอ..” “อ่อ ยัยเด็กแสบนี่ทำงานที่ร้านเหล้าในตัวอำเภอ แต่ผมได้ยินมาบ่อยว่ามีผู้ชายเสนอเงินให้หลักหมื่นบางคนเสียเป็นแสนเพื่อได้นอนด้วยสักครั้ง” “อะไรนะ… นับดาวเป็น…” เขาตกใจไม่น้อยที่เธอรับงานอย่างว่า หน้าตาน่ารักดูใสซื่อแบบนั้นไม่ควรทำงานแบบนี้เลย จะบอกว่าเสียดายก็คงใช่ไม่น่าเลยจริงๆ “นับดาวมันหวงเนื้อหวงตัวจะตาย ผมยังไม่เชื่อหรอกว่าเธอทำ แต่ที่แปลกใจก็คือทุกคนที่เสียเงินให้นับดาวพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าเสียเป็นแสนแขนยังไม่ได้จับเลย ผมไม่รู้ว่าพวกเขาหมายถึงอะไรแต่ไม่มีใครได้นอนกับยัยจอมแสบนั่นเลยเห็นว่าอยู่ๆก็หลับไปตื่นมาอีกทีก็ไม่ทันการแล้ว ซึ่งผมเดาว่าน่าจะหลอกเอาเงินจากพวกจอมหื่นมากกว่า ร้ายใช่มั้ยล่ะ” ผู้กองอมยิ้มออกมาอย่างเอ็นดูเด็กสาว เขารับตำแหน่งที่นี่มานานและรู้จักหญิงสาวตั้งแต่ไหนแต่ไร เธอเป็นเด็กน่ารักมีน้ำใจและคอยช่วยงานตำรวจบ่อยๆ สารวัตรนิ่งเงียบไปอย่างพิจารณาเขาชักอยากจะพิสูจน์แล้วสิว่าที่เขาเล่าลือกันมันเป็นจริงอย่างที่คนอื่นพูดรึเปล่า ซึ่งเรื่องนี้เขาควรจะรู้ด้วยตัวเองไม่ใช่ฟังปากต่อปาก “งี้นี่เอง…” “สารวัตรก็ระวังตัวไว้หน่อยนะครับ รายนั้นแสบอย่าบอกใครเชียว ตำรวจทั้งสภ.รู้ดีว่าแสบยังไงบ้าง” “ท่าทางจะวีรกรรมเยอะแหะคนนี้” “พอควรเลยครับ เมื่อก่อนแอบเปิดบ่อน ขายหวยใต้ดิน อะไรที่ได้เงินแอบทำหมดนี่ดีนะที่ไม่ยุ่งกับพวกยาเสพติดและที่พวกเราจับได้บ่อยๆก็เพราะนับดาวเนี่ยแหละที่โทรมาแจ้งความบ่อยมาก” ผู้กองอธิบายทุกอย่างให้ชายหนุ่มฟัง เห็นแบบนี้นับดาวก็ช่วยงานตำรวจเยอะ อะไรที่ไม่ดีในอำเภอรายนั้นก็ช่วยเป็นหูเป็นตาให้จนสามารถจับผู้ร้ายได้มากมาย เป็นคนที่คล่องตัวสูงและเข้าไปสืบความลับเก่งมาก “อันตรายนะถ้าใครรู้เรื่องนี้” “ไม่มีใครรู้ครับมีแค่พวกเราเท่านั้น” เขาพยักหน้าอย่างเข้าใจทุกอย่างและคืนนี้ว่าจะไปเที่ยวร้านเหล้าในตัวอำเภอสักหน่อย อยากจะรู้จักเด็กแสบของอำเภอนี้ไม่รู้ว่าจะแสบมากกว่าเขารึเปล่า สงสัยต้องเจอกันสักหน่อยแล้ว… ตกค่ำเขาเดินทางไปที่ร้านตามคำแนะนำของผู้กอง วันนี้เขาติดธุระก็เลยมาเที่ยวด้วยไม่ได้ ชายหนุ่มเดินเข้าไปข้างในก่อนจะยิ้มให้คนที่ออกมาต้อนรับ “สวัสดีค่ะคุณลูกค้า มาคนเดียวเหรอคะ” “มาคนเดียวครับ” “งั้นเชิญทางด้านนี้เลยค่ะ” พี่แจงหรือเจ้าของร้านพาสารวัตรเข้าไปนั่งข้างใน เธอเลือกที่นั่งแบบส่วนตัวให้เขาจะได้นั่งสบายไม่ต้องไปเบียดเสียดใคร ชายหนุ่มสั่งเครื่องดื่มนิดหน่อยจากนั้นก็มองไปโดยรอบหาหญิงสาว และไม่นานเครื่องดื่มก็มาเสิร์ฟถึงที่โดยเป็นผู้หญิงที่เขากำลังตามหาอยู่ “เครื่องดื่มค่ะ” เขามองหญิงสาวอย่างอึ้งไป ไม่คิดว่าจะสวยมากขนาดนี้เมื่อเช้าก็ว่าสวยแล้วนะแต่พอแต่งตัวดีๆสวยมากขึ้นไปอีกดูมีเสน่ห์มาก แต่เขาอยากจะรู้ว่าเธอรับงานอย่างว่าหรือเปล่า มันคงเสียดายมากถ้าเขาจะจีบเธอแต่เธอกลับทำงานแบบนี้ “ขอบคุณครับ ว่าแต่คุณชื่ออะไรเหรอ” “ชื่อนับดาวค่ะ” “ชื่อสวยจัง ผมจ้างคุณมานั่งด้วยได้มั้ยต้องจ่ายเท่าไหร่ถึงจะได้คุณมาดูแล” เขาเอ่ยถามเสียงเรียบ เธอมองชายหนุ่มตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนจะยิ้มมุมปากออกมาเล็กน้อย ดูมีเงินอยู่นะการแต่งตัวของใช้อะไรก็ดูดีน่าจะมีเงินเปย์เธอแหละ อีกอย่างไม่เคยเห็นหน้าสงสัยจะมาจากอำเภออื่น หรือว่าเธอจะหลอกคนนี้ดีน้า “หนูไม่รับงานนั่งด้วยค่ะ” “แล้วถ้าเลิกงานไปต่อด้วยกันไปมั้ยอันนี้จ้างแบบพิเศษนะ… แต่รู้ใช่มั้ยว่าจ้างไปทำอะไร จ่ายไม่อั้นด้วยสนใจมั้ยล่ะ” เขาโชว์ป๋าต่อหน้าหญิงสาว เธอยิ้มมุมปากออกมาทันทีอย่างเจ้าเล่ห์เมื่อเขาเสนอเงินให้มาแบบนั้น แบบนี้ก็ไม่ต้องลงทุนพูดอะไรเยอะสงสัยพร้อมจะให้เธอหลอกแล้วล่ะ “หนูก็กำลังหาค่าเทอมอยู่พอดีค่ะ ถ้าเกิดว่าคุณจะจ่ายให้หนูอาจจะตกลง…” “เท่าไหร่ล่ะว่ามาสิ” เขาสู้กลับเช่นกันเท่าไหร่ก็จะจ่ายขอแค่ได้เธอมานอนกอดสักคืนหนึ่งก็ยังดี สวยแบบนี้สเปคของเขาเลยแหละเสียดายนิดเดียวเท่านั้น… “ห้าหมื่นค่ะ” “ให้แสนหนึ่งเลย” “จริงเหรอคะ…” เธอตาโตอย่างตื่นเต้นก่อนจะตกลงว่าจะไปต่อกับเขา เงินตั้งหนึ่งแสนบาทใครจะไม่อยากได้บ้าง และเธอก็จะใช้แผนเดิมกับที่ทำกับเสี่ยรับรองว่าเขาไม่มีทางจับเธอได้แน่ “ตกลงก็ได้ค่ะ ว่าแต่จะพาหนูไปไหนเหรอคะ” “โรงแรมแถวนี้แหละ… สะดวกมั้ยล่ะ” เธอเงียบไปอย่างคิดหนัก ถ้าเกิดว่าออกจากที่ร้านเธออาจจะไม่ปลอดภัยก็ได้แต่ว่าที่โรงแรมมันก็ค่อนข้างปลอดภัยอยู่นะ เธอรอดมาตลอดแต่ไหนแต่ไรคงไม่เป็นไรหรอกมั่ง “ได้ค่ะถ้างั้นรอหนูเลิกงานนะคะอีกครึ่งชั่วโมง” “ได้สิ” เขายิ้มออกมาไม่พูดอะไร ปล่อยให้เธอไปทำงานของตัวเองต่อจนเลิกจากนั้นก็ขึ้นรถไปพร้อมกับเขา นับดาวไม่บอกใครว่าออกมากับแขกเพราะเดี๋ยวพี่แจงจะบ่นเธอไม่สนับสนุนให้ทำแต่เธอต้องการเงินให้มีเยอะๆจะได้กลับไปตั้งใจเรียนในเทอมสุดท้าย ตอนนี้ก็มีเยอะมากแล้วอยากได้ค่าเทอมอีกสักสองเทอมเธอก็จะเลิกทำแบบนี้แล้ว สารวัตรมาวินยื่นมือไปจับมือหญิงสาวไว้เธอสะบัดออกทันทีก่อนจะยิ้มแห้วเมื่อรู้สึกว่าตัวเองทำแรงเกินไป “ขอโทษทีค่ะพอดีว่าตกใจ” “จับมือไม่ได้เหรอ…” “ค่อยจับก็ได้นะคะ แต่ว่าถ้าถึงโรงแรมคุณต้องจ่ายเงินให้หนูก่อนไม่งั้นหนูจะไม่ขึ้นไปกับคุณ” “ได้สิ” เขาหยิบโทรศัพท์แล้วเปิดแอพธนาคารส่งไปให้หญิงสาวกดโอนเอง เธอแปลกใจมากที่เขาดูไม่ระแวงอะไรเธอเลยแบบนี้ก็ดีนะสิ “โอนเองเลย” “ได้ค่ะ” เธอเปิดคิวอาร์โค้ดให้ตัวเองก่อนจะกดแสกนแล้วโอนเงินมาให้ตัวเองหนึ่งแสนบาท และที่ตกใจคือเขามีเงินเหลือหลักสิบล้านและไม่รู้มีเงินเก็บที่อื่นอีกรึเปล่า ทำไมดูรวยจังอ่ะน่าอิจฉาคนรวยเค้าเนาะ… “เรียบร้อยค่ะ” “ถึงแล้วลงไปสิ” เขาพาหญิงสาวลงไปยังโรงแรมจากนั้นก็ไปเช็คอินเข้าห้องพัก โรงแรมหรูมากนี่ก็เพิ่งเคยเข้ามาเพราะไม่มีเงินมากพอจะมานอนที่แบบนี้หรอก ทั้งสองคนเข้าไปในห้องด้วยกันสารวัตรด้วยความที่ดื่มไปเยอะก็เริ่มมึนเมาเข้าไปจับตัวหญิงสาว เธอรีบเบี่ยงตัวหนีก่อนจะยิ้มออกมา “คุณไปอาบน้ำก่อนดีมั้ยคะเดี๋ยวหนูเปิดไวน์ให้” “เอาสิงั้นก็ได้” เขาเดินถือผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำไปและเป็นจังหวะที่ดีที่เธอเอายานอนหลับไปผสมกับไวน์ของเขา และไม่นานชายหนุ่มก็ออกมาในตัวเหลือแค่ชุดคลุมพันตัวอยู่ เธอส่งแก้วไวน์ไปให้เขาก่อนจะเอ่ยเสียงหวาน “คุณดื่มไวน์รอนะคะหนูจะไปอาบน้ำก่อนจะได้ตัวหอมๆไง” “ไปสิตามสบายเลย” เขาอมยิ้มมองตามเธอไปจนลับสายตาก่อนจะยิ้มมุมปากออกมาเล็กน้อย นับดาวพ่นลมหายใจออกมาก่อนจะเปิดน้ำทิ้งไว้รอเวลาให้ฤทธิ์ยาทำงาน เธอใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำนานมากก่อนจะค่อยๆเปิดประตูออกไปและแน่นอนว่าตอนนี้เขาหลับอยู่ตรงโซฟาแล้ว หญิงสาวยิ้มออกมาแก้มปริเดินไปหยิบกระเป๋าของตัวเองก่อนจะเดินไปยืนอยู่ตรงหน้าชายหนุ่ม “ขอบคุณสำหรับค่าเทอมนะคะ เอาไว้มาใช้บริการใหม่นะคะ” เธอโบกมือบ๊ายลายชายหนุ่มก่อนจะหันหลังเดินออกไปทันที หญิงสาวใช้มือจับลูกบิดประตูก่อนจะชะงักไปเมื่อได้ยินเสียงใครสักคนเอ่ยทัก “จะไปไหนเหรอ… หนูนับดาว” หญิงสาวหันหลังกลับไปมองก่อนจะเบิกตากว้างอย่างตกใจ เขาหลับไปแล้วไม่ใช่เหรอทำไมตอนนี้ถึงตื่นมาได้แถมยังยิ้มเจ้าเล่ห์อีก “คะ…คุณ! คุณไม่ได้หลับเหรอ” “แล้วทำไมต้องหลับด้วยล่ะ” เขายิ้มมุมปากออกมาเล็กน้อยก่อนจะเดินเข้ามาหาหญิงสาว นับดาวอ้าปากค้างอย่างตกใจไม่รู้จะทำยังไงดีทำไมมันไม่เหมือนครั้งก่อนๆล่ะ… ‘เอาไงดีไอ้นับดาว ซวยแล้ว!’
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม