ตอนที่ 5

901 คำ

ร่างอรชรในชุดนอนบางเบาขยับตัวตื่นขึ้น มือเล็กผลักไสสุดแรง แต่พอเขาบอกว่าเป็นเขาเอง อาการดิ้นรนผลักไสก็หายไปในทันที “เรามาทำอะไรสนุกๆ กันเถอะ พิชา” กานต์พิชาอยากจะผลักไส อยากจะเกลียดเขานัก แต่หัวใจของหล่อนมันไม่สามารถทำตามที่สมองต้องการได้ หล่อนรักเขา... ไม่ว่าจะโกรธจะน้อยใจสักแค่ไหน แต่เพียงแค่ได้เข้าใกล้เขาเท่านั้น อารมณ์พวกนั้นก็จะห่างหายไปจนไม่เหลืออยู่อีกเลย “ค่ะ... คุณหมอ...” แม้ภายในห้องนอนจะไม่สว่างนัก แต่หล่อนก็เห็นรอยยิ้มของพิริยะได้อย่างชัดเจน เขายิ้มอย่างพึงพอใจกับความใจง่ายของนางบำเรอเช่นหล่อน “เพราะคุณน่ารักแบบนี้ไง ผมถึงไม่เบื่อคุณสักที” เบื่อเหรอ... นี่หากหล่อนไม่น่ารัก ไม่ตามใจเขาแล้ว สักวันเขาก็คงเบื่อ และเขี่ยหล่อนทิ้ง ในขณะที่ความน้อยใจกำลังจะเคลื่อนตัวกลับมาครอบงำหัวใจนั้น ปากร้อนๆ ของพิริยะก็ประกบลงมาหาเสียก่อน สัมผัสร้อนรุ่มช่ำชองของเขาดูดกลืนทุกความรู้สึกออกไปจากสมองของหล่อน แม้แต่ความน้อยอกน้อยใจก็ตาม “ปากคุณหวานจัง พิชา... อืมมม” เขากระซิบชิดปากนุ่มหลังจากจูบขยี้ไปครั้งหนึ่งแล้ว จากนั้นก็ประกบทาบลงมาอีก และครั้งนี้เขาจูบหล่อนอย่างดูดดื่ม พร้อมกับใช้ลิ้นรุกรานอย่างหิวกระหาย สติสตังของหล่อนปลิวหายไปอย่างน่าอับอาย ร่างกายสาวร้อนผ่าว ฝ่ามืออบอุ่นที่ลูบไล้เนื้อสาวช่างมีพลังอำนาจยิ่งใหญ่เหลือเกิน หล่อนแอ่นหน้าอกเต่งตึงขึ้นสูง เพื่อให้ฝ่ามืออบอุ่นกอบกุมได้อย่างถนัดถนี่ และเขาก็บีบเคล้นฟอนเฟ้นก้อนเนื้อนุ่มเต่งตึงอย่างเมามัน “อ๊า... อา... คุณหมอ...” ความร้อนรุ่มจากสัมผัสของพิริยะกำลังเสกและสาปให้ร่างสาวของหล่อนละลาย “อ๊า... ซี๊ดดดด...” มันเป็นแบบนี้ทุกครั้งเลย... ทุกครั้งที่ถูกปากของเขาดูดเลียเต้านม ทุกครั้งที่หัวนมสีหวานผลุบหายเข้าไปในโพรงปากช่ำชองของพิริยะ ความเสียวซ่านก็โจมตีหล่อนอย่างบ้าคลั่ง และหล่อนก็อ่อนเดียงสาเกินกว่าจะรับมือได้ หล่อนทำได้แค่ครวญครางเหมือนคนบ้า ปล่อยร่างกายให้ดิ้นเร่าๆ สนองตอบสัมผัสเสน่หาของพิริยะอย่างเต็มอกเต็มใจ “อ๊า... อู๊ยยยย คุณหมอ...” หล่อนกรีดร้องครางไม่หยุด เมื่อปากของเขาย้ายจากหัวนมข้างซ้ายมาข้างขวา และก่อนที่เขาจะดูดกลืนมัน เขาจะแลบลิ้นออกมายาวๆ และเลียไล้ปาดวนไปรอบๆ เม็ดเต่ง หล่อนเสียวมาก... เสียวจนน้ำกามไหลย้อยออกมาจากร่องสาว เสียวจนต้องถูไถต้นขาเข้าหากันเพื่อระบายความเสียดเสียว แต่มันก็ช่วยอะไรไม่ได้มากนัก หล่อนยังคงเสียว เสียวจนแทบขาดใจ “อ๊า... ได้โปรด... คุณหมอขา... พิชาเสียวมาก เสียวจนจะ...” “จะอะไรครับ... อืมมม ผมชอบเลียนมคุณจัง” “จะ... จะเสร็จแล้วค่ะ อ๊า... ซี๊ดดดด...” เสียงหัวเราะหื่นกระหายของเขาดังขึ้น พร้อมกับวางฝ่ามือลงกับเนินสวาทอูมอวบของหล่อน ปลายนิ้วแกร่งกดลึกลงกับรอยแยกชุ่มฉ่ำ “แฉะเพื่อผมใช่ไหม อืมมม” “อู๊ยยยย อ๊า... คุณหมอ... ซี๊ดดดด” เขาไม่ได้แค่ถาม แต่นิ้วของเขายังถูไถไปมาจนสัมผัสกับเม็ดคริสตัลสีหวานของหล่อนด้วย หล่อนเสียวจนหน้ามืดตามัวแล้ว “ได้โปรด... เอา... เอาพิชา... คุณหมอขา... เอาพิชาเถอะค่ะ ไม่ไหวแล้ว... อ๊า... ซี๊ดดดด...” “ยังหรอกคนสวย... ผมยังไม่ได้เลียคุณเลย” แล้วเขาก็ขยี้นิ้วกับเม็ดคริสตัลของหล่อนถี่ๆ ระรัวเร็ว จนในที่สุดหล่อนก็แตกระเบิดออกมาอย่างรุนแรง “อ๊ายยยยย... ซี๊ดดดด อา...” เมื่อหล่อนสุขสมอย่างแรงกล้าแล้ว เขาก็ฝังนิ้วแกร่งเข้ามาในร่องสาวถึงสามนิ้ว จากนั้นก็ขยับชักเข้าออกถี่ๆ “อู๊ยยยย อ๊า... อา...” “ตอดนิ้วผมไม่หยุดเลยพิชา... อืมมม” เขาครางลั่น บอกให้รู้ว่า ตอนนี้เขาทนต่อแรงกระสันไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว ชายหนุ่มพลิกตัวคร่อมร่างอวบอัดที่กำลังเด้งร่อนเชิญชวน จดจ่อท่อนเอ็นที่ทั้งยาวทั้งอวบใหญ่กับร่องสาว แต่ก่อนที่เขาจะสอดใส่เข้าไป หัวเอ็นสีแดงเข้มก็ถูกจับถูไถกับเม็ดสวาทไปมา จนหญิงสาวต้องครางซู๊ดซ๊าดดังลั่น “อ๊า... อู๊ยยยย เสียววว อ๊า...” หลังจากยั่วเย้าจนหญิงสาวครางเสียวจนเสียงแหบแห้งแล้ว ท่อนเอ็นที่แข็งชันเต็มที่ก็ปักเสียบเข้าไปข้างในสุดแรง “โอ้วววว ว้าววว... แน่นมาก พิชา...” หล่อนเด้งสะโพกขึ้นหา สนองรับความจุกแน่นที่เกิดจากการเติมเต็มของพิริยะอย่างกระตือรือร้น “อ๊า... อู๊ยยย...” “ผม... ต้องขยับแล้วนะพิชา อืมมม คุณรัดผมแน่นเกินไปแล้ว... โอ้วววว” “ก็... คุณหมอใหญ่มากนี่คะ อา... อ๊า... ซี๊ดดด ขยับ... ได้แล้วล่ะค่ะ อ๊า... อา...” หญิงสาวตวัดสองขาเรียวรอบกายกำยำของพิริยะเอาไว้ จากนั้นก็เด้งร่อนเนินสาวขึ้นรับแรงปะทะจากท่อนเอ็นอย่างเต็มอกเต็มใจ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังตับตับก้องกังวาน แต่ก็ยังดังน้อยกว่าเสียงครวญครางด้วยความเสียวเสียดของสองหนุ่มสาว “โอ้ววว... พิชา...ผม... ผมจะแตกใส่คุณอีกแล้ว โอ้วววว...”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more