เรามองหน้ากันอย่างไม่มีใครยอมใครฉันมองเพราะอยากรู้ว่าเขาต้องการอะไร ส่วนเขาคงมองฉันเพราะไม่คิดว่าฉันจะเปลี่ยนไปขนาดนี้ละมั้ง
“หรือไม่จริงคะพี่เป็นคนพูดเองทั้งนั้น”
“ใช่...พี่พูดมันออกไปเองแต่พี่ก็ยังคิดว่าเราอาจจะรอ”
“ยอมรับค่ะว่ารอ...จนถึงเมล์ฉบับสุดท้าบมันก็นานแล้วค่ะนานจึงเนียร์เริ่มเปลี่ยนใจ”
“อ่อ เขาคนนั้นทำให้เนียร์เปลี่ยนสินะ” พูดถึงเกียร์สินะ
“ค่ะ จะว่าอย่างงั้นก็ได้เกียร์อยู่กับเนียร์มานาน เคียงข้างมาตลอดเพราะงั้นมันก็ไม่แปลกที่เนียร์จะหวั่นไหวกับเกียร์นิคะ”
“หึ งั้นพี่คงมาผิดเวลาสินะ”
“ค่ะ มาก ๆ เพราะพี่ใจร้ายกับเนียร์ก่อนนะเพราะงั้นเนียร์ไม่จำเป็นต้องโทษตัวเองไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม”
“เขารู้เรื่องของพี่เปล่าว่าพี่เป็นอะไรกับเรา” เขาเดินเข้ามาใกล้ฉัน
“รู้ค่ะบอกแล้วว่าเกียร์อยู่ข้างเนียร์ตลอดเพราะงั้นไม
