Love Friends 03 ไม่ใช่ว่าไม่รู้

933 คำ
(จูเนียร์)         ฉันเดินออกมาจากห้องเรียนเพราะโดนแซวเรื่องฟิวแฟนอะไรนั่น ปกติฉันก็ไม่ได้คิดอะไรหรอกแต่ทำไมวันนี้มันเป็นแบบนี้นะ ใจ...มันเต้นแปลก ๆ เมื่อโดนเพื่อนแซว ทั้งความจริงแล้วนี่ไม่ใช่ครั้งแรกสักหน่อยที่ผ่านมาอุตส่าห์ไม่สนใจแล้วเชียว         “น้องจูเนียร์!!”         กึก!! เพราะขณะที่ฉันกำลังก้มหน้าก้มตาเดินอยู่นั่นเสียงของคนที่ฉันไม่อยากได้ยินก็ดังขึ้นเมื่อไหร่มันจะเรียนจบ ๆ ไปสักทีวะ?! แต่ก็ได้แต่ถามในใจเพราะมันเรียนซ้ำมาจะสามปีแล้ว ไอ้เพชร...รุ่นพี่ที่พวกฉันไม่ได้นับถือ         “มีอะไร?” ฉันตอบมันหน้านิ่งความจริงอยากไม่สนใจแต่มันดันขวางทางเดินของฉันซะนี่         “ทำไมเย็นชากับพี่เพชรขนาดนั้นละครับ หืม?” เพี๊ยะ! ฉันปัดมือมันที่จะจับหน้าของฉัน มันชื่อเพชรชอบฉันมากออกแนวคุกคามน่ากลัว มันจะเข้ามาเวลาฉันอยู่คนเดียวเพราะงั้นเพื่อนของฉันเลยไม่ทิ้งฉันไว้คนเดียวเวลาอยู่มหาวิทยาลัย เพราะมันนี่แหละ         “เหตุผลน่าจะรู้นะ”         “แต่พี่ชอบน้องจูเนียร์จากใจจริง ๆ”         “แต่ฉันไม่ได้ชอบนายไสหัวไปในตอนที่ฉันยังพูดดี” ฉันบอกเพราะอย่างน้อยเขาก็อายุมากกว่า         “นี่ดีแล้วเหรอแต่พี่ชอบครับเพราะไม่ว่าน้องจูเนียร์จะพูดยังไงก็ชอบ^^”         “แต่กูไม่ชอบ!!!” ปึก!!! ตีนของเกียร์ประทับอยู่ที่อกของพี่มันเรียบร้อยแล้ว         “ไอ้เหี้ยเกียร์!!!” เขาลุกขึ้นมาก่อนจะโวยวายใส่เกียร์เสียงดัง         “ไสหัวไปก่อนกูจะกระทืบมึง!!!”         “ถุย!!แค่เพื่อนมึงจะหวงอะไรนักหนาว่ะ?!”         “ก็มึงมันเหี้ย!!!คุกคามเพื่อนกูก็ต้องปกป้องไหม?!” กึก! ก็จริงเราเป็นเพื่อนกันเพราะงั้นเขาถึงคอยดูแลปกป้องฉันตลอดตั้งแต่มอหกแล้ว         “อย่างมึงก็ไม่ได้เรียกว่าจีบเขาเรียกโรคจิต!”         “ไอ้เกียร์กูรุ่นพี่มึงนะ”         “ไม่ใช่พ่อกูนิ!!” หมับ!!         “ไปเนียร์” เกียร์พูดกับไอ้เพชรจบก็คว้ามือของฉันออกมาจากตรงนั้นทันที         เขาเป็นแบบนี้เสมอ...ปกป้องและคอยดูแลกันตลอด^^         “ทำไมต้องเจอมันด้วยว่ะ?!” เมื่อเดินออกมาสักพักเขาก็เริ่มโวยวายทันที         “ก็ไม่คิดเหมือนกันว่าจะเจออ่ะ...”         “ทีหลังอย่าอยู่คนเดียวเข้าใจไหมหรือไม่ก็ตบแม่งไปเลยถ้ามันไม่ยอมมาฟ้องกูเดี๋ยวกระทืบให้!!”         “แหนะ!! ขึ้นกูอีกแล้วนะใครบอกว่าห้ามพูดไม่เพราะ??” ฉันบอกเขาเพราะตกลงกันว่าระหว่างเราจะไม่พูดคำหยาบซึ่งมันเป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้ว ฉันจะพูดดี ๆ เพราะแค่กับเกียร์เท่านั้นส่วนเขาเองก็จะดีแค่กับเหมือนกัน เหมือนจะพิเศษแต่เราก็เป็นแค่เพื่อนกันเท่านั้น         “ทีหลังห้ามอยู่คนเดียว”         “เข้าใจแล้วจะพูดซ้ำทำไมและอีกอย่างมันเป็นไปไม่ได้ที่จะต้องกับทุกคนตลอดนิ”         “กระทืบมันให้นอนโรงพยาบาลสักสองสามเดือนดีไหมวะ?” เขาหันมาถาม         “จะบ้าหรือไงเพราะแบบนี้ไงถึงโดนไล่ออกบ่อย ๆ หึหึ” ฉันอมยิ้มนิดหน่อยแต่ที่พูดมันเป็นเรื่องเก่าของเกียร์ที่เกิดตอนมอปลาย เขาย้ายโรงเรียนมาตอนมอหกเพราะโดนไล่ออกจากโรงเรียนเก่าข้อห้าทะเลาะวิวาท แต่ไม่ใช่ว่าย้ายมาโรงเรียนฉันจะไม่เป็นนะแต่แค่ไม่โดนไล่ออกเพราะเป็นปีสุดท้ายแล้วเท่านั้น เขาน่ะนักมีเรื่องมือหนึ่งเลยล่ะ         “อย่าพูดเรื่องเก่ายัยตัวแสบ” หมับ!!         “อื้ออออ~ ยะอย่าบีบแก้ม” ฉันพยายามดิ้นจากฝ่ามือของเขาที่บีบของฉันอยู่         “ยัยอ้วน!!”         “เกียร์!!!” ฉันละไม่ชอบเลยมาอ้วนได้ยังไงฉันแค่สาวอวบพอมีน้ำมีนวลย่ะ!!! คอนโด NK         “ไปอาบน้ำแต่งตัวรอเดี๋ยวไปรับ” เสียงของเกียร์พูดเมื่อมาถึงหน้าห้องของฉัน         “พูดอย่างกับห้องเราอยู่ไกลกันอะ” ห้องเขาอยู่ข้าง ๆ บังเอิญมากกก ตอนฉันย้ายมาอยู่ก็พบว่าเกียร์เองก็อยู่ที่นี่เหมือนกันแถมยังติดกัน ดีมากได้ไปขอขนมกินบ่อย ๆ ด้วย >0“อยากเป็นผัววะ...”         “ฮะ?!”         “ไม่มีอะไรเข้าไปห้องไปเถอะ...” เขาทิ้งระเบิดเอาไว้และเดินไปที่ห้องตัวเอง         ปัง!!! ฉันเองก็เข้าห้องก่อนจะจับหัวใจตัวเองที่เต้นแรงไม่หยุด และไม่มีพัก...         “ทำไม...วันนี้รุกแรงจังวะ -/////-”         ที่ผ่านมาไม่ใช่ว่าไม่รู้ว่าเกียร์มันคิดยังไง...แต่ฉันคิดว่าการที่เราเป็นเพื่อนกันมันดีกว่าแต่ถ้ามันเป็นแบบนี้บ่อย ๆ ละก็ ที่ฉันพยายามหักห้ามมาตลอดมันก็ศูนย์เปล่าน่ะสิ....
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม