“เราเพื่อนกันนะ...เกียร์” ฉันเลือกที่จะพูดออกไปแบบนั้นแม้ภายในใจของเรามันจะมากกว่านั้นแล้วก็ตาม แต่ตอนนี้เรามันเพื่อนกันนิเพื่อนสนิท...
ที่คิดไม่ซื่อ -/////-
“อ่อ เพื่อนกัน...” มันบ่นอะไรนิดหน่อยก่อนจะเดินไปที่รถ
“เกียร์...” ฉันเรียกเบา ๆ เพราะรู้สึกใจไม่ดีที่เห็นท่าทางหงอย ๆ นั่นของเขา เฮ้อออ มันน่าตีปากตัวเองซะจริง! จังหวะนี้ต้องหยอดแล้วโง่จังจูเนียร์!!!
“ขึ้นดิเพื่อนจะไปตลาดไม่ใช่อ่อ?” เขาเน้นคำว่าเพื่อนเป็นพิเศษทำเอาใจฉันล่วงไปที่ตาตุ่มเลย เฮ้อออ งอนสินะแต่จะง้อ....ก็จะว่าอะไรละ???
ช่างเถอะปล่อยให้อึดอัดแบบนี้แหละ หายใจลำบากดี โคตรโรคจิตเลยฉัน
“แล้วน้องคนนั้นล่ะ?” ฉันมองไปที่น้องดาวลูกไก่ที่ยังงงนอนสลบอยู่
“ปล่อยไว้งั้นแหละเดี๋ยวเพื่อนคงมาเก็บส่วนเนียร์ขึ้นรถได้แล้ว...ไอ้เพื่อนรัก^^”
“จะเลิกประชดได้หรือยัง?” ฉันถาม
