บทที่8.สะใภ้นอกสายตา

1579 คำ

“อย่างที่เห็นยะหยา ตอนนี้คิวของผมเทให้คนสวยคนนี้หมดแล้ว” ชายหนุ่มตอบแบบไม่ยี่หระ เขายิ้มหวานเพราะเด็กแสบกดจูบที่ข้างแก้มเป็นรางวัลอีกครั้ง                ยานิสามึน หล่อนมองออสตินสลับกับเด็กน้อยในอ้อมแขนเขา                “หลานคุณเหรอคะ?” หญิงสาวพยายามสะกดอารมณ์กรุ่นๆ เธอแสร้งยิ้มแย้ม เพราะหากเด็กนั่นเป็นลูก หรือเป็นหลานของชายหนุ่ม หล่อนก็จำต้องทน แม้จะรังเกียจเด็กนั่นเข้าไส้                “ผมเป็นลูกชายโทน ไม่มีพี่น้อง นางฟ้าเป็นผู้หญิงคนสำคัญสำหรับผมเวลานี้”                ชายหนุ่มตอบกลั้วเสียงหัวเราะ เขายิ้มใส่ตาอัปสรา “ผมอยากเป็นป๊าเธอ แต่ยังไม่ผ่านพิจารณา” ออสตินพูดต่อ แต่เด็กแสบกลับทำหน้ามุ่ย                “เป็นลุงดีแล้วค่ะ ปะป๊านางฟ้ามีแล้ว” เจ้าตัวยังยืนกราน แม้จะไม่เคยเห็นบิดาสักครั้ง แต่เธอก็หวงตำแหน่งนั้น เพื่อมอบให้ท่านคนเดียว                ยานิสายิ่งมึนหนัก เด็กนั่นเป็น

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม