เหมยจูน้ำตาไหลตลอดทาง อย่างที่บอกไม่ใช่เธอไม่รู้สึกอะไร แต่เพราะหน้าที่ที่เธอมีคือดูแลน้องทั้งสองคนเท่านั้น เธอเองไม่คิดว่าการที่มีร่างเป็นมนุษย์จะมีความรู้สึกได้เช่นนี้ ในระหว่างที่กำลังเดินกลับคอมมูน กลับมีมือมาดึงเธอไว้และกอดเธอแน่น คล้ายกับกำลังจะสูญเสียเธอไปตลอดกาล
“เพราะอะไรเหมยจู พี่ไม่ดีตรงไหนหรือ” อาต้าได้ยินบทสนทนาทั้งหมดระหว่างหญิงสาวในอ้อมกอดและพ่อของตน สามปีที่ผ่านมาเขาเฝ้าดูแลเธอและน้องทั้งสองด้วยใจที่บริสุทธิ์ หวังว่าสักวันเขาจะชนะใจเหมยจูได้ แต่วันนี้เขารู้แล้วว่าเขาไม่มีทางคว้าใจเธอมาครองได้
“พี่อาต้า” เหมยจูพึมพำกับอกของชายหนุ่ม ก่อนจะรวบรวมความกล้ายกแขนทั้งสองข้างโอบกอดเขาไว้ด้วยความหวงแหนและความรักที่หลบซ่อนอยู่ภายในใจเช่นกัน เธอคิดว่าครั้งนี้คงเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายที่จะได้กอดชายผู้นี้
ทั้งสองต่างมอบความอบอุ่นให้กันและกัน อาต้าพยายามเก็บความรู้สึกไว้ เขารู้ดีว่
