ลี่อินหันมายิ้มให้ “ได้ค่ะคุณยาย คุณยายรอกันได้ใช่ไหม ขอลี่อินขายของก่อนนะ ส่วนของที่ต้องการแลกเปลี่ยนเหมือนเดิมใช่ไหมคะ”
ลี่อินรู้ดีว่าสิ่งที่คุณยายและทุกคนต้องการคืออาหารและของใช้ในชีวิตประจำวัน แต่ครั้งนี้เธอตั้งใจว่าจะให้เป็นเงินกลับไปด้วย เพราะการที่เธอให้ของไปเยอะเต็มตะกร้า ภายในสามวันน่าจะกินไม่หมด เอาไปก็เสียของเปล่า ๆ
“ใช่จ้ะ เหมือนเดิม ขอบใจมากนะแม่หนู”
“แล้วอาหารของคุณยายในครั้งนั้นหมดหรือยังคะ ถ้ายังไม่หมดวันนี้คุณยายก็ไม่ต้องเอาไปเยอะ ส่วนที่เหลือลี่อินจะให้แลกเป็นเงินแทน เผื่อว่าคุณยายและครอบครัวต้องใช้จ่ายเกี่ยวกับเรื่องอื่น”
“ไม่ต้องหรอกแม่หนูยายเกรงใจ” ยายชราและสามีเอ่ยขึ้นด้วยความเกรงใจ แค่ให้อาหารเธอก็เกรงใจจะแย่แล้ว หากต้องรับเงินอีกคงรู้สึกไม่ดี
ลี่อินเข้าใจความรู้สึกของคุณยายและคุณตาสองท่านนี้ จึงยิ้มให้อย่างอ่อนโยน
“ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะคุณตาคุณยาย ลี่อินเคยพูดไ
