การค้าระหว่างคุณนายทหารและลี่อินดำเนินไปเหมือนอย่างทุกครั้งที่เคยเป็น เมื่อซื้อขายเสร็จแล้วทั้งสามจึงหาซื้อของตามรายการที่ยุวปัญญาชนหญิงในคอมมูนฝากซื้อ
“ครบหมดทุกอย่างแล้ว เหลือเพียงขนมและสบู่ เอาอย่างไรดีพี่เหมยจู” ลี่อินหันไปถามผู้ช่วยระบบ ที่เวลานี้กลายเป็นพี่สาวไปแล้วเพื่อขอความคิดเห็น
“ขนมในมิติเรามี สบู่เราก็มีนะลี่อิน” เหมยจูนึกถึงสบู่ในคฤหาสน์ที่มีจำนวนไม่น้อย และในระบบของเธอไม่เกี่ยวกับระบบฟาร์มก็มีสินค้าให้เลือกเยอะ ดังนั้นเรื่องสบู่จึงไม่ใช่ปัญหา
“เดี๋ยวก่อนพี่เหมยจู ลี่อินยังสร้างเกมห้างสรรพสินค้าไม่เสร็จเลย และไม่รู้ความเสถียรในการสร้างจะมีมากน้อยเพียงใด แล้วพี่จะให้น้องสาวคนนี้เอาสบู่มาจากไหน”
“บางครั้งน้องสาวพี่ก็ดูเหมือนจะฉลาด แต่ทำไมบางอย่างถึงคิดไม่ได้กันนะ” เหมยจูย้อนเข้าให้ อัจฉริยะมักจะเป็นแบบนี้กันหรือเปล่า บางเรื่องที่คนทั่วไปคิดไม่ได้ หรือเล่าเรียนมาอย่างยากลำบา
