ตอนที่14 ยินดีด้วย
“แล้วคุณเข้ามาในบ้านของพายทำไมคะ”
“เมื่อคืนผมเมา...”
“มาเพราะเมาหรอคะ”
พิยดาดึงผ้าห่มขึ้นคลุมกายเมื่อหน้าอกของเธอแทบจะออกมาให้เขาเห็นทั้งเต้า
“เมื่อคืนผมเห็นไปถึงไหนแล้ว”
เหมันต์ค่อยๆคลานเข้ามาหาเจ้าของเตียงที่นึกหวั่นยามเขาเข้ามาใกล้เธอมากเรื่อยๆ ลำตัวขาวๆ กล้ามเนื้อแน่นๆของเขาทำให้ความรู้สึกที่คุ้นเคยเกิดขึ้นกับหญิงสาวหัวใจบอบบางเหมือนปุยนุ่น
“คุณอย่าพูดอะไรจนกว่าผมจะอนุญาตนะ”
“ทะ..ทำไมคะ”
“ผมยังไม่อนุญาตเลย แต่คุณครางได้นะ ถ้าอยากคราง”
พิยดามองเขาตาโตแต่เพียงเสี้ยววินาทีเธอก็ถูกปล้นจูบอย่างอุกอาจ หัวใจที่คิดว่าเข้มแข็งแล้วอ่อนยวบอย่างน่าทุบตัวเองนัก เธอตอบรับจูบของเขาอย่างโหยหา เอาไว้พรุ่งนี้ค่อยทำใจใหม่ก็แล้วกันนะ
มือของทั้งสองสอดประสานกันอย่างลึกซึ้งจนสัมผัสได้ถึงความโหยหาของกันและกัน กลีบปากของชายหนุ่มเริ่มเคลื่อนลงต่ำมาที่ลำคอระหงโดยไม่ลืมที่จะฝากฝังรอย
