นีราพรรณส่ายหน้ากับหมอนนุ่มอย่างสิ้นหวังเมื่อรู้ว่าตนเองกำลังพ่ายแพ้ให้กับรสเสน่หาที่เจ้าชายหนุ่มมอบให้ ทั้งๆ ที่ได้พยายามต่อต้านเพลิงรักไว้สุดกำลังแต่เธอก็ไม่อาจฝืนกายใจของตนเองได้ ช่างน่าอายยิ่งนักถ้าหากบอกว่าเธอชอบริมฝีปากร้อนผ่าวที่กดประทับจุมพิตชอบมือใหญ่อุ่นจนร้อนที่ได้ลูบไล้สัมผัสจับต้องไปทั่วเรือนกาย
“ได้โปรดเถอะค่ะ ปลดปล่อยน้ำเหนือสักที”
หญิงสาวร้องครางสั่นกระเส่าเมื่อรับรู้ได้ถึงความต้องการของตนที่ใกล้ถึงจุดมุ่งหมายแต่ไม่อาจเดินทางไปได้แต่เพียงผู้เดียวจำเป็นต้องให้นักรักผู้ยิ่งใหญ่เป็นผู้นำพาไปสัมผัสกับปุยเมฆที่อ่อนนุ่ม
น้ำเสียงกระเส่าที่เอ่ยเร่งเร้าใบหน้างามที่เกลือกกลิ้งไปมากับหมอนใหญ่ มือบางที่กรีดเล็บเป็นทางยาวลงไปบนแผ่นหลัง ดวงตาคู่สวยที่ปรือมองอย่างหวานฉ่ำทำให้คลื่นสิเสน่หาที่เร่าร้อนซาบซ่านได้เดินทางถึงที่สุด เจ้าชายหนุ่มลดเรือนกายบดเบียดจมดิ่งรวดเดียวเข้าไปใ
