ร่างสามร่างเดินลัดชายเขาขึ้นมาลูกแล้วลูกเล่า จนพ้นชายแดนไปภายในเวลาอันรวดเร็ว ที่บนเขาปรากฎเครื่องหมายแห่งดวงตะวัน ดวงหทัยน้อยๆเต้นถี่ๆ ร่างบางแนบพระอุระลงที่แผ่นหินที่มีดวงตราแห่งดวงตะวัน และเฝ้าภาวนาให้ได้ข่าวคราวแห่งพระคู่หมั้นแห่งตนในเร็ววัน ร่างบางเดินไปจนพ้นชายแดน และพบหมู่บ้านที่กำลังอพยพ เพราะไฟสงครามที่กำลังมอดไหม้เป็นเถ้าถ่าน ร่างแก่ชราจับจูงบุตรีทั้งสองเดินไปพร้อมกัน ผ่านแถวทหารเลวทั้งหลายไป
"พวกเจ้าจะไปที่ใดกัน !!!"
ร่างทหารเลว ตะคอกลงมาจากบนหอคอยสูง
"ข้าเป็นพรานป่า ข้ากับบุตรีจะอพยพหนีภัยสงคราม ท่านทหารวานบอกด้วยเถิด ว่าต้องผ่านไปทางใด"
ทหารเลวมองชายชราและอิสรีมอมแมมที่ไร้พิษสง จึงชี้ไปที่ทางชายป่าบอกหนทางขึ้นไปที่หุบเขาแห่งความมืด ร่างชราจึงต่อแถวกันจับจูงบุตรีทั้งสอง ตั้งแถวเดินเท้าเข้าแนวป่าไป
เมื่อต้องเข้าไปป่าอับแสง ต้องเผชิญกับผู้หนีภัยสงคราม เด็กน้อยร้องกระจอ
