ปึก ปึก
“อื้อ พอแล้ว”
“หึ..”
ร่างสูงครางในลำคออย่างพึงพอใจเมื่อได้ลิ้มชิมความหวานจากริมฝีปากเรียวเล็ก ถึงเธอจะดื้อและพยศยังไงเขาก็ต้องเอาเธอลงให้ได้
“พอใจนายแล้วสินะ..ที่ได้เอาเปรียบฉัน”
“แค่เล็ก ๆ น้อย ๆ จะคิดมากทำไม”
“นายมาจูบฉันแล้วบอกว่าไม่ให้ฉันคิดมากหรอ”
นี่สองครั้งแล้วนะที่เขาฉวยโอกาสกับฉันถึงตอนท้ายเป็นฉันเองที่เผลอตัวแต่เขาก็ไม่ควรเริ่มไง เพราะเราอยู่ในสถานะไหนก็รู้กันอยู่อีกไม่นานก็ต้องแยกจากกันอยู่ดี ฉันไม่อยากถลำลึก
“ทำไม หรือเธอคิดอะไร”
“ปะเปล่า”
จากที่กำลังจะโมโหก็ต้องหุบปากลงเมื่อโดนเขายิงคำถามมาแบบนี้ เรื่องความรู้สึกฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันจะเป็นยังไงต่อไปให้มันเป็นเรื่องของอนาคตก็พอแต่ถ้าถามความรู้สึกตอนนี้
ก็ยังเกลียดเขาอยู่ดี..เพราะเรื่องวันนั้น
แต่จะพยายามไม่ต่อต้านเพราะฉันเรียนรู้แล้วว่ายังไงก็ยังต้องพึ่งพาเขา รอให้หมดสัญญาก่อนเถอะ
“ก็ดี เพราะระหว่างเร
