The Rose Hotel
เย็นวันศุกร์หลังจากเลิกเรียนฉันก็รีบกลับคอนโดโซ่ทันทีเพื่อเก็บของเตรียมตัวเดินทางมาพัทยาหลังจากวันที่เราตกลงทำสัญญากันก็ผ่านมาแล้วสองวันฉันขอต่อร้องว่าจะทำสัญญาเพียงเดือนเดียวเท่านั้นเพราะสามเดือนมันมากเกินไป
อีกอย่างเงินที่เขาให้เป็นค่าจ้างก็พอสำหรับมัดจำและหาหอพักใหม่อยู่ได้สบายฉันมาเรียนตามปกติแต่ที่ไม่ปกติเลยคือเพื่อนในกลุ่มแองจี้พยายามถามฉันว่าทำไมไม่ตามไปที่โรงอาหารและทำไมฉันถึงมีรูปหลุดอยู่กับโซ่ได้
เลยเล่าเรื่องพวกยัยมะนาวและเหตุการณ์วันนั้นให้ฟังเมื่อเล่าจบแองจี้กับครีมโกรธมากจะไปเอาเรื่องให้ได้ฉันและอะตอมต้องรีบห้ามไว้ก่อนที่อาจารย์จะเข้ามาสอนพอดีทำให้ยัยพวกสามสาวนั้นรอดตัวไป
“มิกิเหม่ออะไรรีบเอาของไปเก็บ”
“ฮะ !เอ่อเดี๋ยวเอาไปเก็บตอนนี้แหละ”
มัวแต่คิดถึงเรื่องสองวันที่ผ่านมาจนลืมไปว่าตอนนี้ถึงที่พักแล้วและเรากำลังจะเริ่มภารกิจในการเป็นแฟนกันตามที่ตกลงกันไว้โด
