ปึก
“อะ ดื่มน้ำก่อน”
“ขอบใจนะ”
“ไม่เป็นไร”
มือเล็กบางยื่นไปรับแก้วน้ำจากเพื่อนต่างสาขาตรงหน้าด้วยมืออันสั่นเทาริมฝีปากเล็กซีดเซียวค่อยๆ ละเลียดจิบน้ำเปล่าลงไปผ่านลำคอที่แห้งผากตั้งแต่เมื่อวานนอกจากจะยังไม่ได้ทานอะไรแล้วยังโดนเขาทำรุนแรงอีกร่างกายเล็กบางรับศึกหนักทั้งคืนจนลุกแทบไม่ไหว
“มิกิเธอโอเคไหมหน้าซีดมากเลย”
“อะเอ่อ ฉันสบายดี ขอบใจอีกครั้งนะ”
“เฮ้ย ไม่เป็นไรๆ เธอก็เพื่อนฉัน”
ฉันพยายามฉีกยิ้มให้คนตรงหน้าแม้จะยังระบมที่ริมฝีปากอยู่ก็ตามย้อนนึกไปถึงช่วงเช้าเธอรู้สึกตัวเพราะแสงแดดที่แทรกผ่านผ้าม่านเข้ามาในห้องร่างกายปวดร้าวไปหมดก่อนสมองจะค่อยๆ ประมวลผลเรื่องเมื่อคืน
ในที่สุดฉันก็โดนคนใจร้ายเหยียบย้ำซ้ำเติมร่างกายและจิตใจอีกจนได้ไม่น่าเข้ามายุ่งกับเขาตั้งแต่แรกเลยเพราะครั้งนี้มันเจ็บกว่าครั้งก่อนมากภายใต้ความนิ่งสงบฉันรู้ดีว่าในหัวใจมันเริ่มมีเขาเข้ามาทีละนิด
หมับ!
“อะ…”
“ตกใ
