ธัญพิชชาพอจะรู้สึกตัวว่าถูกจ้องมองอยู่ตลอดเวลา จึงเหลือบสายตามองบุรุษร่างสูงใหญ่ล่ำสันผู้เป็นเจ้าของนัยน์ตาคมกริบ ที่จ้องมองเธออย่างไม่กะพริบตา
“ไม่เคยเห็นดาราใช่ไหม ถึงได้จ้องมองไม่วางตา เสียมารยาทจริงๆ”
ธัญพิชชางึมงำทำปากขมุบขมิบเอ่ยพูดอยู่คนเดียว กระนั้นน้ำเสียงหวานๆ ของเธอก็ลอยไปกระทบโสตประสาทของเจ้าของคฤหาสน์อัลเคอร์เมสส์จนได้
“อืม...ท่าทางจะปากจัดอยู่ไม่น้อยเลยนะเรา”
เมื่อธัญพิชชาเล่นงานมา คีธก็ส่งหมัดสวนกลับทันควัน พลางส่งสายตาล้อเลียนใส่ เมื่อเห็นธัญพิชชากำมือแน่นกัดฟันกรอดๆ ราวกับโมโหจับใจ
‘ไอ้บ้า ไร้มารยาทจริงๆ จ้องมองตาแทบถลนอย่างกับไม่เคยเห็นผู้หญิงสวยๆ’
เมื่อออกปากลั่นวาจาต่อว่าเป็นน้ำคำ ก็ถูกบุรุษหนุ่มผู้หล่อเหลาเล่นงานให้ทันควัน ธัญพิชชาก็เปลี่ยนมาด่าอีกฝ่ายในใจแทน ให้มันรู้ไปสิว่าเขาจะเดาออกว่าเธอกำลังนึกคิดถึงเรื่องใดอยู่
“ด่าคนอื่นในใจก็ใช่ว่าจะดีนะสาวสวย”
คี
